2010: Μουσικά άλμπουμ, χωρίς λόγια (θα έχει και με λόγια, του χρόνου!)

Λίγες ώρες πριν το 2010 εκπνεύσει -προς μεγάλη μας ευχαρίστηση- αποφασίσαμε να τελειώσουμε τη λίστα μας με τα 48 κατα την uptight, 40 κατά τον mr.grieves, 0 για τον slamhound (Δεν ξέραμε οτι θα ήταν τόσο δύσκολος χαρακτήρας όταν τον προσλάβαμε) καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Όπως έχουμε ξαναπεί οι επιλογές είναι καθαρά υποκειμενικές και η σειρά των δίσκων πριν από τους πρώτους 20 είναι σχετική. Μπορεί για κάποια στιγμή ας πούμε να είναι καταλληλότερο το 47 της uptight απο το 27 της για παράδειγμα. Όλα αυτά τα άλμπουμ που διαλέξαμε μας αρέσουν πολύ όχι με γνώμονα το μέλλον της μουσικής, ή το πόσο καινούργιο είναι ένα όνομα, ή πόσο ιστορικός είναι ο καλλιτέχνης. Το μόνο που μετράει είναι αυτό που λαμβάνουμε στο αυτάκι μας που είναι ο μόνος κριτής. Αυτό δε σημαίνει βεβαίως ότι ο mr.grieves άκουσε αναλυτικά το δίσκο της Lady Gaga. Έχει θέσει και κάποια όρια ο συμπαθής χίπστερ.

Κάτι άλλο που πρέπει να αναφέρουμε είναι πως λόγω των ξαφνικών συνθηκών η λίστα των άλμπουμ που δημοσιεύουμε σήμερα δεν θα έχει λογάκια. Αυτά θα τα προσθέσουμε μέσα στις επόμενες ημέρες (το υποσχόμαστε πως θα είναι το συντομότερο δυνατό) μιας και δεν προλάβαμε να τα έχουμε όλα έτοιμα ώστε να συνοδεύσουμε με αυτά τις λίστες μας. Φυσικά εκτός απο τα άλμπουμ θα ακολουθήσουν και οι λίστες με τα αγαπημένα μας τραγούδια της χρονιάς αλλά και τις λίγες αγαπημένες μας συναυλιακές στιγμές. Αυτά λοιπόν και ιδού:

(Στην παρουσίαση, αποκλειστικά για το some beans, το μοναδικό super sexy male model Τσίκο!)

uptight's best albums of 2010

48. Interpol - Interpol
47. Yeasayer - Odd Blood
46. Spoon - Transference
45. Black Angels - Phosphene Dream
44. Natureboy - Natureboy
43. Get Well Soon - Vexations
42. School of Seven Bells - Disconnect from Desire
41. Ariel Pink's Haunted Graffiti - Before Today
40. Amiina - Puzzle
39. Frightened Rabbit - Winter of Mixed Drinks
38. Caribou - Swim
37. MGMT - Congratulations
36. Efterklang - Magic Chairs
35. Deerhunter - Halcyon Digest
34. Morning Benders - Big Echo
33. CocoRosie - Grey Oceans
32. Cherry Ghost - Beneath this Burning Shoreline
31. Jeremy Jay - Splash
30. Belle & Sebastian - ... Write About Love
29. Rufus Wainwright - All Days Are Nights: Songs for Lulu
28. Serena-Maneesh - No 2: Abyss in B-Minor
27. Perfume Genius - Learning
26. Joanna Newsom - Have One On Me
25. Here We Go Magic - Pigeons
24. Beach House - Teen Dream
23. Of Montreal - False Priest
22. White Hinterland - Kairos
21. Hjaltalin - Terminal
20. Ólöf Arnalds - Innendur Skinni
19. Autolux - Transit Transit
18. Owen Pallett - Heartland
17. Gorillaz - Plastic Beach
16. Arcade Fire - The Suburbs
15. Flying Lotus - Cosmogramma
14. The National - High Violet
13. The Radio Dept - Clinging to a Scheme
12. Vampire Weekend - Contra
11. Murder - Gospel of Man
10. Dungen - Skit I Allt
9. Janelle Monáe - The ArchAndroid
8. Anais Mitchell - Hadestown
7. The Divine Comedy - Bang Goes the Knighthood
6. Hot Chip - One Life Stand
5. Liars - Sisterworld
4. The Besnard Lakes - … Are the Roaring Night
3. The Ancients - The Ancients
2. Sunset - Loveshines But the Moon Is Shining Too
1. The Irrepressibles - Mirror Mirror

mr.grieves' best albums of 2010

40. The Besnard Lakes - … Are the Roaring Night
39. M.I.A. - Maya
38. The Radio Dept - Clinging To A Scheme
37. Fran Healy - Wrecorder
36. Janelle Monáe - The ArchAndroid
35. Antony & The Johnsons - Swanlights
34. Shearwater - The Golden Archipelago
33. Working For A Nuclear Free City - JoJo Burger Project
32. Hot Chip - One Life Stand
31. Ed Harcourt - Lustre
30. Murder - Gospel Of Man
29. Efterklang - Magic Chairs
28. Dungen - Skit I Allt
27. School of Seven Bells - Disconnect from Desire
26. Beach House - Teen Dream
25. Cherry Ghost - Beneath This Burning Shoreline
24. Plan B - The Defarmation of Stickland Banks
23. Hjatalin - Terminal
22. I Am Kloot - Sky at Night
21. Interpol - Interpol
20. Kaki King - Junior
19. Deerhunter - Halcyon Digest
18. Arcade Fire - The Suburbs
17. Caribou - Swim
16. The National - High Violet
15. Vampire Weekend - Contra
14. Menomena - Mines
13. Charlotte Gainsbourg & Beck - IRM
12. Massive Attack - Heligoland
11. Aloha - Home Acres
10. Morning Benders - Big Echo
09. Gorillaz - Plastic Beach
08. Spoon - Transference
07. The Divine Comedy - Bang Goes The Knighthood
06. The Irrepressibles - Mirror Mirror
05. Flying Lotus - Cosmogramma
04. Grinderman - Grinderman 2
03. Anais Mitchell - Hadestown
02. Rufus Wainwright - All Days Are Nights: Songs for Lulu
01. Owen Pallett - Heartland

Slamhound's best of 2010

Αν έβγαλαν δίσκο οι Shining, οι Converge ή οτιδήποτε άλλο περιέχει αίμα, αυτοκτονίες τραγουδιστών, κάτουρα και φτυσίματα στους θεατές, τότε αυτομάτως συγκαταλέγεται στις καλύτερες στιγμές της χρονιάς για τον Slamhound. Ειδάλλως τίποτα. «Όλα σκατά ήταν» όπως λέει και ο ίδιος.

Tweet

Some Questions #25: The Ancients!

Όσο τραγικά κι αν είναι κάποια γεγονότα η ζωή συνεχίζει να κυλάει. Ειδικά όταν ο πλανήτης βρίσκεται μέσα στην ευδαιμονία της πιο εορταστικής εβδομάδας του χρόνου, αυτής δηλαδή που μεσολαβεί ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Το some beans φέτος δε στόλισε αλλά ετοίμασε κάποια πραγματάκια, προσπαθώντας να διώξει το 2010 με τρόπο (ή όχι) έξω απ'την πόρτα. Το πρώτο απ'αυτά είναι το εορταστικό 25ο Some Questions που μας πάει στη μακρινή Αυστραλία για να συναντήσαουμε μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της φετινής -και περσινής- χρονιάς: οι Ancients, καθοδηγούμενοι από τον Jonathan Michell, κυκλοφόρησαν μέσα στον τελευταίο ενάμισι χρόνο δυο δίσκους με υπέροχη folk-pop. Ο πρώτος απ'αυτούς, με περισότερη έμφαση στο "folk" κομμάτι, έφτασε στ'αυτιά μας στις αρχές του 2010 και μας άφησε να ψαχνόμαστε από πού μας ήρθε και το ότι φαίνεται ν'ανήκει ημερολογιακά στο 2009 δεν ήταν αρκετό για να τον βγάλει από τη λίστα που θα δείτε μέσα στις επόμενες μέρες, ενώ και ο λίγο πιο "pop" δεύτερος δεν πήγε πίσω. Περισσότερα όμως για τις λίστες όταν πρέπει, δηλαδή πολύ σύντομα -προς το παρόν δίνουμε το μικρόφωνο στον Jon για να μας απαντήσει!

Could you please tell us...

1. Three albums you’d take along on a desert island?

Felt: The Splendour of Fear
Serge Gainsbourg: L'Histoire de Melody Nelson
Empress: The Sounds They Made

2. A song you wish you’d written?

Royal Trux: "Don't Try Too Hard"

3. Your Sunday morning song?

Major Lazer: "Pon de floor"

4. Your favourite b-side?

The Fall: "Blood Outta Stone (Sinister Waltz version)"

5. Your favourite Beatles song?

It'd have to be one of the following: "The Long and Winding Road" (Phil Spector version), "Octopus' Garden", "I Am The Walrus", "The Fool on the Hill", "While My Guitar Gently Weeps", or "Across The Universe". Some kids think you are a sap if you like Paul's ballads but these things are cyclical in a Beatles fan's life. This cycle includes not liking the Beatles sometimes.

6. A musician/band you think is criminally underrated?

Felt. Not unknown or uncelebrated but proportionate to the quality of the songs, they are criminally underrated. Better than the 'Bunnymen, up there with The Smiths, the following songs are as good as those by any band IMO: "Crystal Ball", "The Stagnant Pool", "Penelope Tree", "My Face is on Fire", "Vasco de garma", "The World is Soft As Lace", "Sunlight Bathed The Golden Glow", "A Wave Crashed on Rocks", "Trails of Colour Dissolve", "Fortune" and "Evergreen Dazed".

7. Your favourite place for writing music?

My backyard.

8. What your music-related plans are for the next 12 months?

Release a split 7” with The Twerps and another with Milk Teddy, re-release our first album in Australia, record our third album and tour Europe in July (fingers crossed).

9. What you wish to do once you retire from music?

Wander my grounds mumbling to myself in the palace of the past.

10. A stylistic choice you’ve made and are now ashamed of?

No one seems to understand my time consuming and costly steam punk modifications to my clothing and appliances.

11. Which role you would like to have played if you were an actor?

I'm told I look like Oliver Reed so maybe Bill Sykes in Oliver! the musical.

12. A recurring childhood dream of yours?

I'm lost and publicly naked when I should be taking my final high school exams. Wait a second, that's a memory.

13. If you are superstitious?

I live in a tent because I don't like closed doors.

14. A sentence containing the words ”some” and ”beans”?

"I just ate some beans with onion and chilli sauce”: true story.

The Ancients - "Blow" από το The Ancients

Tweet

I will see you in the next life

8.5.1940

16.12.2010

Tweet

Αμπελοφασουλοσοφίες 11/12/10

Καθώς ετοιμάζονται οι λίστες με τα τραγούδια, τους δίσκους, τις συναυλίες και ό,τι άλλο καλύτερο της χρονιάς αυτή είναι η τελευταία μας ευκαιρία να αμπελοφασουλοσοφήσουμε για κάποια πράγματα που συνέβησαν σε όλους μας τον περασμένο μήνα.

Οι εκλογές ας πούμε.

Συνέβησαν σε όλους μας, ή τέλος πάντων στους μισούς απo εμάς. Γιατί οι υπόλοιποι αποφάσισαν να απόσχουν δίνοντας ένα ηχηρό τρύπημα με το καλαμάκι του φραπέ τους στους πολιτικούς μας που σίγουρα αλλάζουν τα σχέδιά τους μετά απ'αυτό το κακό που τους βρήκε.

Για κανένα πρόβλημα δεν ξέρω τη λύση του να βρίσκεται στη γυρισμένη πλάτη ή την αδιαφορία. Μόνο ο Τσακνής ήξερε και αν τον βρω θα τον ρωτήσω.

Ακόμα κι έτσι βέβαια τα αποτελέσματα ήταν αξιοπρόσεκτα και στην Αθήνα αλλά και στη Θεσσαλονίκη. Ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη που ο θρύλος λέει οτι θα απελευθερωθεί όταν λιώσει και το τελευταίο ζελέ στο μαλλί του τελευταίου ξύλινου πολιτικού.

Και στην Αθήνα πάντως λίγοι στενοχωρήθηκαν που αλλάζουμε δήμαρχο.

Μιλάμε έτσι και αλλιώς για έναν δήμαρχο που φέτος αποφάσισε (μιας και δεν κέρδισε) να ανάψει το χριστουγεννιάτικο δέντρο στις 10 Δεκέμβρη (άκυρο, 11 Δεκέμβρη έχουμε και δεν έχει ακόμα σηκωθεί δέντρο καν).

Ο ίδιος Δήμαρχος που το 2008 βιαζόταν να ανάψει το ίδιο δέντρο ανήμερα της δολοφονίας του παιδιού.

Τα πράγματα πάντως είναι καλύτερα τα Χριστούγεννα. Και σκατά να είναι δηλαδή τουλάχιστον παίρνουν λιγάκι απο τη γιορτινή ζεστασιά, λίγο απο τη γαλοπούλα, λίγο απο την πάχνη του κρύου που επιτέλους ήρθε (μπράβο Σάκη Αρναούτογλου, ποτέ δε μας απογοητεύεις) και φτιασιδώνονται.

Και το καλό με τα Χριστούγεννα είναι ότι θα έρθουν ό,τι και να συμβεί.

Το θέμα είναι ποιόν θα βρούνε βέβαια....

Έρχονται ακόμα και στα χαρακώματα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου όπως μας υπενθυμίζει η ταινία Καλά Χριστούγεννα για την οποία μπορείτε να διαβάσετε πληροφορίες εδώ και φυσικά να τη δείτε τις επόμενες μέρες.

Ένα καταπληκτικό κείμενο για τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και τον τελευταίο "tommy", όπως ονόμαζαν τους Άγγλους στρατιώτες κυρίως οι Γερμανοί όταν ήθελαν να τους απευθυνθούν στο no man's land, που πέθανε φέτος και ονομαζόταν Harry Patch δημοσιεύτηκε στην off topic σελίδα του site των Radiohead που όταν δεν μας εμπνέουν μουσικά το κάνουν με άλλους τρόπους.

Το κείμενο είναι του Heathcotte Williams, Άγγλου ποιητή, συγγραφέα και national treasure που λένε και οι Εγγλέζοι, και περιγράφει ρεαλιστικά, χωρίς φανφάρες τον Harry Patch που σιχαινόταν τον όρο «ήρωας» θεωρόντας οτι απλά συμμετείχε σε έναν παράλογο πόλεμο, αλλά και την τραγωδία εκείνου του πολέμου και όλων όσων πέθαναν πραγματικά για το τίποτα σε αντιδιαστολή με την ντροπιαστική υποκρισία των πολιτικών. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Αρκετά χρόνια πριν (απομακρυνθείτε όσοι δεν έχετε δει την σειρά Blackadder το επόμενο βίντεο περιέχει spoiler) ένα απο τα καλύτερα πράγματα που έχουμε δει ποτέ στην τηλεόραση μας μίλησε ακριβώς γι'αυτόν τον παραλογισμό.

Όπως λεέι και ο Atkinson "who would have noticed another madman round here?"

Tweet

Some Questions #24: The Besnard Lakes!

Η τρελή πτήση του Some Questions συνεχίζεται, πηγαίνοντάς μας ξανά στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού και πιο συγκεκριμένα ξανά στον Καναδά. Ακόμα μία καναδέζικη μπάντα και ταυτόχρονα ακόμα μία από τις μπάντες των οποίων το δίσκο θα έχουμε ψηλά στη λίστα μας μάς έκανε την τιμή να καθίσει στην ανακριτική καρέκλα του SQ. Μάλιστα θα λέγαμε ότι, μετά τους σχεδόν απροσπέλαστους Dungen, ήταν οι πλέον δύσκολοι στην πρόσβαση -αργήσαμε πολύ να βρούμε τον τρόπο να τους φτάσουμε! Αλλά τα καταφέραμε, και η χαρά μας όταν πήραμε τις απαντήσεις τους δεν περιγράφεται. Οι Besnard Lakes, οι δημιουργοί του πιο χορταστικού κιθαριστικού δίσκου του 2010 (για την uptight, να εξηγούμαστε), είναι οι 24οι καλεσμένοι μας και η Olga Goreas, που μαζί με το σύζυγο Jace Lasek αποτελούν την ψυχή και την καρδιά του συγκροτήματος, κάθεται αναπαυτικά κάτω από το εκτυφλωτικό φως του προβολέα...

Could you please tell us...

1. Three albums you’d take along on a desert island?

Talk Talk Spirit of Eden to be zen
Drive Like Jehu Yank Crime for when I wanna wreck stuff
Cocteau Twins Heaven or Las Vegas to hear a girl singing and in an incomprehensible language

2. A song you wish you’d written?

"Fight the Power" by Public Enemy

3. Your Sunday morning song?

Anything off of the Bee-Gee's Odessa.

4. Your favourite b-side?

No, it's all about the a-side! Actually, I remember that XTC had released the song "Dear God" as a b-side to what song I can't remember. So I'd have to say that that is my favourite b-side.

5. Your favourite Beatles song?

"Tomorrow Never Knows".

6. A musician/band you think is criminally underrated?

Do you mean underrated musically or criminally? Maybe both? Actually, I think I'd have to say Sly and the Family Stone. Well, maybe they're appreciated to a certain extent, but they're freaking amazing on ecstasy I'm told.

7. Your favourite place for writing music?

I don't really have a special, designated place where I write. Inspiration comes at the weirdest times and it's very hard to nail that down. Usually I prefer to be in an environment where there's activity going on - for some reason that usually allows me to focus. I suppose the (as in THE) place would be the control room of my husband's studio where we record our albums. In fact, I'm in there right now!

8. What your music-related plans are for the next 12 months?

We're finishing off work on a film score for a movie called Memories Corner, playing some shows in January in Montreal, Toronto, Detroit and Chicago, and going to Australia in March to play some shows. Hopefully by fall of next year we'll be working on new material for the next album.

9. What you wish to do once you retire from music?

Who said I'm retiring? Ha ha.... I've always wanted to go back to university and get my masters degree in something. Maybe I'll do that when I'm 75.

10. A stylistic choice you’ve made and are now ashamed of?

What a weird question! But so true... I have flirted with bad style choices, not telling though!

11. Which role you would like to have played if you were an actor?

I'd imagine it was pretty fun for Cate Blanchett to have been Jude as Bob Dylan in I'm Not There. Whoa, that's so meta.

12. A recurring childhood dream of yours?

I wish I still had the dreams that I had when I was child. I had some wonderful lucid dreams and out-of-body dreams where I was flying. I remember my sister I think told me that you die in real life if you hit the ground in your dreams. But it's not true because I did hit once and obviously I'm still alive right?

13. If you are superstitious?

....they ask on the 13th question!

14. A sentence containing the words ”some” and ”beans”?

Some beans are cool beans!

"Hello guys,

Sorry for the late reply. Olga answered your questions (see below).
Let us know when the post is up.

Keep up the blogging!"

The Besnard Lakes - "Glass Printer" από το The Besnard Lakes Are the Roaring Night

Tweet

What's Your Maximum?

Συνηθως οι καλλιτέχνες (ή οι μάνατζερ, ή οι εταιρίες) έχουν καλό κριτήριο για το ποια τραγούδια θα κόψουν το νήμα της προεργασίας και της ηχογράφησης και θα τοποθετηθούν στα άλμπουμ. Κάποια πράγματα φαίνονται απο μακριά άλλωστε, όσο κι αν η καθημερινή επαφή και σύνδεση με τα τραγούδια, που έτσι και αλλιώς όλα παραμένουν παιδιά σου (έστω και αν τα έχεις στείλει στην Ελβετία για σπουδές προκειμένου να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο), θολώνει την κρίση.

Τα περίφημα b-sides είναι αυτά τα παραμελημένα παιδιά που στην ουσία δικαιολογούν την ύπαρξη των singles για το παραιτέρω ξεζούμισμα των (όσων έχουν απομείνει ακόμα) αγοραστών. Ή έστω την παραπάνω κούραση του καημένου του bandwidth που είναι στα πρόθυρα του να γονατίσει απο τις αδηφάγες επιθυμίες του συλλέκτη που θέλει να τα κατεβάσει όλα.

Τα EP από την άλλη αναβάθμισαν αυτόν τον θεσμό. Διαφημίζονται ως mini album αν και, ας μην κοροιδευόμαστε, είναι προφανές ότι οι καλλιτέχνες δεν τους δίνουν τόση μεγάλη σημασία όση δίνουν στα άλμπουμ. Κυρίως απευθύνονται στους fan ενός συγκροτήματος και όχι στους υπόλοιπους ακροατές που είδαν φως και μπήκαν (γιατί είναι αδύνατον να μην έχεις γνώμη για το καινούργιο EP των Girls για παράδειγμα ενώ είναι δεδομένο οτι δεν σου άρεσε ο προηγούμενος δίσκος). Αυτό το σχεδόν αυτιστικό και ψυχωτικό κλίμα της διαδικτυακής εποχής δεν βρίσκεται μακριά απο το να περπατάς στο δρόμο και να προσπαθείς να μην πατάς τους αρμούς απο τις πλάκες αλλά τουλάχιστον είναι πιο αποδοτικό και κερδοφόρο για το πνεύμα. Ή απλά είναι άλλο ένα σωληνάριο υπερπληροφόρησης κατευθείαν στοχευμένο προς το κεφάλι μας.

Τα B-sides όπως είπαμε έχουν πολλά ποδάρια. Είτε χώνονται σε EP που συνήθως έχουν συγκεκριμένο θέμα, είτε έχουν την τύχη να μπουν στο δεύτερο cd που συνοδεύει την κύρια κυκλοφορία, είτε απλά δίνονται σαν δώρο απο τα iTunes αν παραγγείλεις το άλμπουμ.
Το θέμα σίγουρα τραβάει ένα γενικότερο αφιέρωμα με τα καλύτερα b-sides όλων των εποχών και όλου του γαλαξία (κατά την ταπεινή μας γνώμη πάντοτε) και πιστέψτε μας έχει μπει στις καλένδες μαζί με τα καλύτερα κομμάτια ανά δεκαετία, τους αγαπημένους μας μουσικούς ανά μουσικό όργανο, τα αγαπημένα μας soundtrack κλπ. Αλλά όπως βλέπετε μας αρέσει να ανοίγουμε καινούργια θέματα και πασχίζουμε να τα κρατήσουμε ζωντανά. Τα post beans και some '00s είναι ζωντανά για παράδειγμα και θα ξαναεμφανίστουν όπως και το radio beans (ζηλέψαμε την επιστροφή του radiowar η αλήθεια είναι).

Αλλά πλατιάζω. Όπως είπαμε λοιπόν τα αγαπημένα μας b-sides όλων των εποχών είναι μια γοητευτική προοπτική αλλά προς το παρόν ας αναφέρουμε μερικά απο τα αγαπημένα μας b-sides των τελευταίων μηνών.

Ένα απο τα παραδείγματα που αναφέραμε ήταν το συνοδευτικό δεύτερο cd. Οι ιστορικοί Trembling Blue Stars έβγαλαν φέτος το διπλό Fast Trains and Telegraph Wires. Το extra cd ονομάζεται Cicely Tonight Volume One και μας δείχνει μια διαφορετική προσέγγιση απο τους Άγγλους. Η πειραματική αλλά θελκτικότατη φύση των "Radioactive Decay" και "Outside" μοιάζει τελείως αταίριαστη με την ακριβέστατη και χαρτογραφημένη αναβίωση των 90's μελωδιών απο το πρώτο cd ενώ οι ψιθυριστές μπαλάντες του "Not For Second Prize" (εξαιρετική διασκευή στους Dream Academy) και "Lowest Arc" έπρεπε να είχαν βασικό ρόλο στο πρώτο cd. Όλη η διαδρομή του δεύτερου cd είναι ένα ταξίδι στη χώρα του ονείρου που σε κάνει να ξεχνάς λεπτά, ώρα και ημερομηνία μέχρι να σε ξυπνήσει με την ειρωνική κατακλείδα "No More Sad Songs" αποχαιρετώντας κόσμο και κριτικούς που τους είχαν κατατάξει στα κιτάπια με τους καταθλιπτικούς. Κακώς, κάκιστα και ας ελπίσουμε ο Bobby Wratten να ξανασκεφτεί την απόφαση του και αυτό να μην ήταν το τελευταίο άλμπουμ των Trembling Blue Stars.

Σαν συνοδεία στο Heartland του Owen Pallett μπορούμε να εκλάβουμε και το EP τεσσάρων ολοκάινουργιων τραγουδιών με τίτλο A Swedish Love Story EP. Παρότι η ιστορία δεν έχει καμμία σχέση με το concept του Heartland μουσικά μοιάζει με το μικρό του αδερφάκι και τολμώ να πως εξίσου όμορφο αλλά με προβλήματα ανάπτυξης αφού δεν θα μεγαλώσει πάνω απο τέσσερα τραγούδια το καημένο. Τέσσερα πανέμορφα τραγούδια που επιβεβαιώνουν οτι ο Owen Pallett βρίσκεται σε σπουδαία φόρμα (αυτός ευθύνεται για αρκετές απο τις ομορφότερες στιγμές της χρονιάς είτε στο Heartland είτε στο The Suburbs των Arcade Fire) αλλά και οτι παραμένει ένας απο αυτούς τους μουσικός που τον θρέφει ιδιαιτέρως ο έρωτας. Ο τίτλος είναι παρμένος απο μια απο τις αγαπημένες του ταινίες απο το 1970 (προσθήκη στο my movies του Imdb:check) και μέσα στα 17 λεπτά άψογης, δραματικής αλλά και αρκετά pop (περισσότερο απο το Heartland) ενορχήστρωσης ξεχωρίζει το καταπληκτικό "Don't Stop" που ανάθεμα τον εσωτερικό μας κανόνα που θέλει να μη βάλουμε δύο κομμάτια απο τον ίδιο καλλιτέχνη στο best of της χρονιάς.

Ένα άλλο EP βασίζεται περισσότερο στην επιτυχία ενός περυσινού δίσκου. Καθώς και στο βαρύ όνομα της Bjork. Οι Dirty Projectors μετά την μεγάλη επιτυχία του Bitte Orca φίλεψαν την Bjork ένα κρασάκι και έναν μεζέ (σίγουρα όχι απο φάλαινα) και κάθισαν και ηχογράφησαν το Mount Wittenberg Orca του οποίου τα κέρδη θα διατεθούν στο National Geographic για την δημιουργία προστατευόμενων περιβαλλοντικών περιοχών. Το αποτέλεσμα είναι ένα γιορτινό, ευχάριστο και ζεστό album που γλείφει χαρούμενα τα αυτοκόλλητο της επιστολής αγάπης προς το περιβάλλον και την φύση. Σχεδόν με την αθωότητα και το χαμόγελο που σκάει ένα πιτσιρίκι όταν πετάει στον κάδο σκουπιδιών ένα κουτάκι αναψυκτικού σίγουρο οτι έσωσε το περιβάλλον.

Το EP είναι σύντομο και ξεχωρίζει ιδιαιτέρως το "When The World Comes To An End" που μπορεί να μην αναλαμβάνει τα βασικά φωνητικά η Bjork αλλά η φωνή του Longstreth ταιριάζει καλύτερα. Έτσι και αλλιώς η Bjork μαζί με το γυναικείο ρόστερ των Dirty Projectors του δίνει άλλη διάσταση με τα backing vocals που αναδύονται και αγκαλιάζουν την λίγο ατσούμπαλη φωνή του Longstreth.

Τα EP βαβαίως λειτουργούν και σαν πρόδρομοι των δίσκων. Για παράδειγμα το Zeus EP των φοβερών British Sea Power έρχεται να προλειάνει το έδαφος για το πολυαναμενόμενο, στην μικρή αλλά ισχυρή κοινότητα των οπαδών του συγκροτήματος, Valhalla Dancehall. To Zeus με επτά τραγούδια και πάνω απο μισή ώρα διάρκεια τους βρίσκει σε αρκετά χαλαρή φάση και απ' ότι φαίνεται το Man Of Aran τους βοήθησε να ξεπιαστούν απο το ενεργητικό Do You Like Rock Music?.

To "Mongk" για παράδειγμα παρότι σαν τίτλος μοίαζει για διασκευή στους Super Furry Animals είναι ένα κυρίως ορχηστρικό jamming απο αυτά που χρησιμεύουν για εισαγωγές ραδιοφωνικών εκπομπών ενώ το "Kw-H" είναι πράγματι κάτι που θα μπορούσε να κάνει ο Gruff Ruys αν και ακόμα και αυτός μπορεί να το έβρισκε λίγο βαρεμένο για να το ηχογραφήσει. Γεμάτο autotune και κλισέ κιθάρες βγάζει την γλώσσα στα autotune του Sufjan Stevens που σόκαραν τον κόσμο απ' ότι φαίνεται(μαζί με τα αρκετά fucking που λεέει στο "I Want To Be Well"). Αν παίρναμε αυτά τα δύο, ας τα πούμε, κομμάτια πράγματι θα αισθανόμασταν οτι η μπάντα απλά γέμισε τον χρόνο του EP με βλακείες και απομεινάρια απο το studio.

Όμως το ληθαργικό "Pardon My Friends" με τα στοιχειωμένα ειδικά εφέ μιλάει κατευθείαν απο ένα εγκαταλελλειμένο σπίτι με τα λόγια του να κρύβονται στο τρομακτικό θρόισμα των δέντρων. Το "Bear" είναι μια απολογητική μπαλάντα χωρισμού με τους στίχους "I saw you reading the daily star, saw you watching the x-factor and i was wondering how could you fall so far" να ξεχωρίζουν ενώ οι κιθάρες χάνονται στο υπερπέραν σκορπίζοντας σαν χθεσινές εφημερίδες στον δρόμο που έλεγε και μια ψυχή.

Το χωρίς αμφιβολία καλύτερο κομμάτι του EP "Cleaning Out The Rooms" για καλή μας τύχη θα βρίσκεται στο Valhalla Dancefloor και αναμένεται να έχει πρωταγωνιστική θέση. Στην uptight θυμίζει κάτι απο παλιούς Smashing Pumpkins και σε εμένα κάτι απο τα προηγούμενα έπη τους σε στυλ "Lately" που δεν υπήρχαν σε αρκετή ποσότητα στο Do You Like Rock Music?. Το ομώνυμο "Zeus" είναι ένα άλλου είδους έπος. Απο αυτά που αρέσκονται τώρα τελευταία με τις κιθαρομαχίες και και τα χοροπηδηχτά που θα μπορούσαν να ξεσηκώσουν και μοναστήρι με μοναχούς που έχουν πάρει όρκο σιωπής.

Αν ήθελαν πάντως, με το EP αυτό να μας κάνουν να ξερογλυφόμαστε για το Valhalla Dancehall τα κατάφεραν περίφημα.

Και τι γίνεται με τα απλά και ταπεινά b-sides; Τα μοναχούλια αυτά κομμάτια που έρχονται extra με την αγορά του δίσκου απο το iTunes και κάλλιστα μπορεί να μην τα πάρεις χαμπάρι; Σίγουρα τέτοια σκληρή μοίρα δεν άξιζε στο καταπληκτικό "Fire Boy" των Grinderman. Να το δεχτώ μόνο για έναν λόγο. Ότι δεν ταίριαζε στον οργιώδη και αιματοβαμμένο ορυμαγδό του δίσκου. Πιο εσωτερικό και πιο Bad Seeds σίγουρα. Με τον Nick Cave στον συνηθισμένο άψογο εαυτό του να διηγείται μια τραγική ιστορία έτοιμος να τον πάρουν τα ζουμιά μαζί με τα έγχορδα που του απαλύνουν τον πόνο. Μια υπέροχη στιγμή που θα άξιζε δημόσιο ( ή ιδιωτικό δεν έχει σημασία) λιθοβολισμό στην μπάντα που θα την άφηνε έξω απο το δίσκο της. Αλλά εδώ είναι ο Nick Cave και ο Warren Ellis στην μέση οπότε τους συγχωρούμε.

Tweet