24.2.14

2012 (You must be upgraded)

Γιατί να συμμορφωθούμε στην ιδέα του να πρέπει να έχεις ετοιμάσει αρχές Δεκεμβρίου οποιαδήποτε λίστα με τις αγαπημένες μουσικές της χρονιάς; Αυτή είναι μια υποχρέωση που έχουν οι επαγγελματίες (χοχοχο) έμμισθοι (μουχαχαχα) μουσικοί γραφιάδες.

Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι για την ύπαρξη τέτοιων συμβάσεων. Λεφτά και Χριστουγεννιάτικη καταναλωτική περίοδος . Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί θα πρέπει όσοι έχουν μουσικά blogs, που κινούνται μόνο με τη διάθεση και το μεράκι και δεν πληρώνονται από κανέναν χορηγό, να πρέπει να αισθάνονται τέτοιου είδους ψυχολογικές πιέσεις. Άλλωστε η μουσική είναι κάτι ρευστό και ουσιαστικά μια μουσική χρονιά δεν τελειώνει ποτέ εκτός αν μπορεί να πει κάποιος με ασφάλεια ότι άκουσε ΟΛΟΥΣ τους δίσκους των 365 ημερών που πέρασαν.

Εμείς όμως, όπως πάντα, θα το προχωρήσουμε στο επόμενο επίπεδο. Θα κάνουμε την μουσική ανασκόπηση του 2012, εν έτει 2014,  για δύο λόγους. Δεν υπάρχει Χριστουγεννιάτικη καταναλωτική περίοδος Φεβρουάριο μήνα και επίσης, παρά τα ρηθέντα, δεν υπάρχουν και λεφτά. Επίσης είναι κρίμα να μην καταγράψουμε όλες αυτές τις μουσικές που αγαπήσαμε από εκείνη τη χρονιά. Μιλάμε για ακρόαση περίπου τριακοσίων άλμπουμ και αφού το blog ήταν σε χειμερία (και ανοιξιάτικη, και καλοκαιρινή, και φθινοπωρινή) νάρκη  από το δεύτερο μισό του 2012 έως και ολόκληρο το 2013 ας προσπαθήσουμε να καλύψουμε το χαμένο έδαφος.

Τη γνώμη μας για τις λίστες και τη σημασία τους μπορεί καθένας να ανατρέξει σε αυτές των προηγουμένων ετών ώστε να την ανακαλύψει. Είναι μια ξεκάθαρη προσωπική αποτίμηση και δεν έχει κανενός είδους απόλυτο χαρακτήρα. Πολλά άλμπουμ ακούσαμε, περισσότερα δεν ακούσαμε και τελικά αυτές είναι οι προτιμήσεις μας.

Ας ανοίξουμε το μυαλό μας και ας μεταφερθούμε νοερά στο 2012...


7.2.14

Success Story

Το 2013 ήταν μια παραγωγικότατη χρονιά για το blog some beans. Επιτέλους πραγματοποιήσαμε το όνειρό μας, να καταφέρουμε δηλαδή να κάνουμε ένα post κάθε μέρα. Παράλληλα πολλές συνεντεύξεις (η τιμή ήταν όλη δική μας) κόσμησαν τη μικρή μας μουσική γωνιά. Ακόμα πιο παράλληλα ποιός μπορεί να ξεχάσει (όχι εμείς) τις δεκάδες ανταποκρίσεις από συναυλίες και συναυλιακούς χώρους του εξωτερικού και του εσωτερικού σε μερικά από τα μεγαλύτερα μουσικά φεστιβάλ της γηραιάς ηπείρου.

Μία από τις πιο περήφανες στιγμές μάλιστα, ήταν όταν ανταλλάξαμε απόψεις και φιλοφρονήσεις (είναι ανταλλαγή αν τις κάνεις μόνο εσύ;) με τον ίδιο τον μεγαλειότατο DM Stith μετά τη συναυλία που έδωσε τον Σεπτέμβρη σε ένα κλαμπάκι που επέπλεε πάνω από τον Σηκουάνα. Αλλά και η χώρα μας δεν πήγε πίσω. Πολλά συναυλιακά απωθημένα επιτέλους έγιναν αληθινές αναμνήσεις που πραγματοποιήθηκαν. Ποιός μπορεί να ξεχάσει τη συναυλία των .... το καλοκαίρι στο .... ή την επανεμφάνιση μετά από πολλά χρόνια των .... στο .... Εκεί βέβαια που έγινε ο χαμός ήταν στους .... που εδέησαν να μας επισκεφτούν για πρώτη φορά στην καριέρα τους και εδώ αξίζουν μερικά μπράβο στους διοργανωτές που έκαναν πράξη τα παρακάλια τόσων χρόνων από τους φανατικούς οπαδούς των .....


Ναι... Το 2013 ήταν μια υπέροχη χρονιά. Η κρίση μοιάζει πια μακρινή κακή ανάμνηση και το έδαφος είναι πρόσφορο για να ασχοληθούμε επιτέλους με τη μουσική και τις καλές τέχνες που θα πάψουν να είναι πολυτέλεια και θα επανέλθουν στο να γίνουν αυτό που ήταν. Το αλατοπίπερο της ζωής.

(πάντως το σημείο με τον DM Stith στο Παρίσι τον Σεπτέμβριο είναι αληθινό.)
 
Clicky Web Analytics