Γιατί να συμμορφωθούμε στην ιδέα του να πρέπει να έχεις ετοιμάσει αρχές Δεκεμβρίου οποιαδήποτε λίστα με τις αγαπημένες μουσικές της χρονιάς; Αυτή είναι μια υποχρέωση που έχουν οι επαγγελματίες (χοχοχο) έμμισθοι (μουχαχαχα) μουσικοί γραφιάδες.
Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι για την ύπαρξη τέτοιων συμβάσεων. Λεφτά και Χριστουγεννιάτικη καταναλωτική περίοδος . Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί θα πρέπει όσοι έχουν μουσικά blogs, που κινούνται μόνο με τη διάθεση και το μεράκι και δεν πληρώνονται από κανέναν χορηγό, να πρέπει να αισθάνονται τέτοιου είδους ψυχολογικές πιέσεις. Άλλωστε η μουσική είναι κάτι ρευστό και ουσιαστικά μια μουσική χρονιά δεν τελειώνει ποτέ εκτός αν μπορεί να πει κάποιος με ασφάλεια ότι άκουσε ΟΛΟΥΣ τους δίσκους των 365 ημερών που πέρασαν.
Εμείς όμως, όπως πάντα, θα το προχωρήσουμε στο επόμενο επίπεδο. Θα κάνουμε την μουσική ανασκόπηση του 2012, εν έτει 2014, για δύο λόγους. Δεν υπάρχει Χριστουγεννιάτικη καταναλωτική περίοδος Φεβρουάριο μήνα και επίσης, παρά τα ρηθέντα, δεν υπάρχουν και λεφτά. Επίσης είναι κρίμα να μην καταγράψουμε όλες αυτές τις μουσικές που αγαπήσαμε από εκείνη τη χρονιά. Μιλάμε για ακρόαση περίπου τριακοσίων άλμπουμ και αφού το blog ήταν σε χειμερία (και ανοιξιάτικη, και καλοκαιρινή, και φθινοπωρινή) νάρκη από το δεύτερο μισό του 2012 έως και ολόκληρο το 2013 ας προσπαθήσουμε να καλύψουμε το χαμένο έδαφος.
Τη γνώμη μας για τις λίστες και τη σημασία τους μπορεί καθένας να ανατρέξει σε αυτές των προηγουμένων ετών ώστε να την ανακαλύψει. Είναι μια ξεκάθαρη προσωπική αποτίμηση και δεν έχει κανενός είδους απόλυτο χαρακτήρα. Πολλά άλμπουμ ακούσαμε, περισσότερα δεν ακούσαμε και τελικά αυτές είναι οι προτιμήσεις μας.
Ας ανοίξουμε το μυαλό μας και ας μεταφερθούμε νοερά στο 2012...
