15.9.17

Let's get together/ We keep changing/ Sometimes everything’s amazing/ Then the silence reminds us we are lost


Η Jane Weaver έχει μια καριέρα 20++ χρόνων κάτω από τη μύτη των περισσοτέρων. Πρώτα ως μπροστάρισσα δύο συγκροτημάτων τη δεκαετία του '90 (Kill Laura, Misty Dixon) και μετά ως σόλο καλλιτέχνης. Στην πορεία εστίασε στην folk μουσική που αργότερα τη διάνθισε με διακριτικά ηλεκτρονικά στοιχεία.

Η καλύτερη -πιθανόν- στιγμή της είναι ο φετινός της δίσκος Modern Kosmology που οι ενδοσκοπικές του μελωδίες μας έκαναν να τον προσέξουμε για τα καλά. Τα χαμηλά σε ένταση αλλά γεμάτα ζεστασιά keyboards που αντηχούν στο δωμάτιο, τα ντραμς που έχουν αρρυθμίες, και η καίρια γλυκιά φωνή της που μπαίνει μόνο εκεί που χρειάζεται, φτιάχνουν ένα φθινοπωρινό progressive πουλόβερ, ένα νούμερο μεγαλύτερο, που χώνεσαι (και χάνεσαι) μέσα του.

Συνολικά αλλά και σε επιμέρους κομμάτια ένας πραγματικά εμπνευσμένος δίσκος.
Bandcamp - Soundcloud

8.9.17

Hi Hats Are For Post Punk Heroes


Οι Taos Humm είναι ένα τρίο μουσικών που ξεκίνησε τη μουσική του πορεία από το Bristol της Αγγλίας.  Παίζουν ωραίο garage rock με πινελιές ψυχεδέλειας και φέτος την άνοιξη κυκλοφόρησαν το αξιοπρόσεκτο ντεμπούτο τους Flute Of The Noodle Bender από το οποίο κλέβει την παράσταση το κομμάτι που διαλέξαμε για τον τίτλο του post. Ένα επείγον, σκοτεινό, με μια ερασιτεχνική γοητεία κομμάτι που σφύζει από πάθος.

Το BBC6 Radio τους έπαιξε αρκετά μέχρι το καλοκαίρι και επιτέλεσε το καθήκον του που επιβάλλει τη στήριξη νέων ταλέντων, κάτι το οποίο προσπαθούμε να κάνουμε κι εμείς γενικότερα, και στη συγκεκριμένη περίπτωση με αφορμή ένα κομμάτι που είναι από τα καλύτερα κιθαριστικά φετινά μας ακούσματα.

Πάντα ήθελα να ανακαλύψω ένα συγκρότημα πριν από την υπόλοιπη πλέμπα (το BBC6 δεν μετράει) και οι Taos Hymm καλύπτουν αυτή την ανάγκη μου. Να φανταστείτε πως στο προφίλ τους στο Facebook απαντούν σε όλα τα σχόλια που τους αφήνουν ενώ, αν σημαίνει κάτι αυτό, οι φωτογραφίες τους έχουν πολύ λιγότερα likes από τις φωτογραφίες μιας 60χρονης σε κρίση ηλικίας. Πόσο ψαγμένος τέλος πάντων;

BandcampSoundcloud

5.9.17

Μια φορά κι έναν καιρό το 2016

Συνέχεια από το τρίτο μέρος
Την τέταρτη χρονιά της κρίσης παρατηρήθηκε μια σχετική αποκλιμάκωση της κατάστασης. Το 2016 σηματοδοτούσε μια χρονιά που έπρεπε να επιστρέψει η κανονικότητα και να αποδεχθούν όλοι την νέα κατάσταση των πραγμάτων. Ο κόσμος έπρεπε να ξαναρχίσει να αγοράζει, το χρήμα - έστω και λιγότερο -  να κινείται και η ελεύθερη αγορά να πάρει ξανά τα πάνω της. Μικρότερο το μερίδιο για τους περισσότερους, αλλά η ζωή έπρεπε να συνεχιστεί.

Στη χώρα μας η κυβέρνηση βρήκε την ηρεμία της και τον ρυθμό της αφού έμαθε πως να καταλαγιάζει τις αναταράξεις του συστήματος. Η χώρα μοιράστηκε δίκαια στους πέντε, έξι επιχειρηματίες που τους άνηκε η Ελλάδα ανέκαθεν, ενώ η ίδια η κυβέρνηση απέκτησε με ελεύθερη μεταγραφή κάποιους νέους φερέλπιδες επιχειρηματίες που ήθελαν να επενδύσουν στη χώρα και στο κόμμα. Έτσι ο κοσμάκης ξαναέφαγε παξιμαδάκι και είδε μετά από καιρό παικταράδες στα γήπεδα. Οι σχέσεις με την Ευρώπη εξομαλύνθηκαν, ξαναγίναμε η μπανανία που έρχονται για διακοπές, ενώ - ποιός ξέρει - κάποτε μπορεί να ξαναρχίσουν μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο, ή να ξαναγυρίσει το 8ωρο στον ιδιωτικό τομέα.

Σημαντικό ρόλο στην εξομάλυνση ανέλαβε ο Φίλιππος Νάκας. Τα δεδομένα της κρίσης της μουσικής παραγωγής και βιομηχανίας γενικότερα, τον κατέστησαν έναν από τους ισχυρότερους «παίκτες» των Βαλκανίων. Με μια περιουσία που υπολογίζεται περίπου στα 35 δισεκατομμύρια ο επιχειρηματίας έγινε ο πρώτος Έλληνας που μπήκε στη λίστα της Oxfam με τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο. Φυσικά, καθώς ήταν με διαφορά ο πλουσιότερος άνθρωπος της χώρας, προχώρησε σε πολλές επενδύσεις στην ελληνική οικονομία. Αγόρασε δημοσιογραφικό όμιλο, αλυσίδα ταχυφαγίων, ομάδα ποδοσφαίρου και τέλος την Ακρόπολη. Δηλαδή ολόκληρη την περιοχή  που επεκτείνεται από την Διονυσίου Αρεοπαγίτου μέχρι τα στενά της Πλάκας, και από το Θησείο μέχρι τις Στήλες του Ολυμπίου Διός. Σε μια συμβολική κίνηση μάλιστα, τα περίπτερα στην Διονυσίου κατέβασαν την τιμή του ενός μπουκαλιού νερού στα 50 λεπτά του ευρώ. Όπως ανακοίνωσε ο ίδιος τα επόμενα πλάνα του περιλαμβάνουν επέκταση προς την περιοχή του Παγκρατίου, την μετατροπή του Πολεμικού Μουσείου σε Hard Rock Cafe και τη συχνότερη αλλαγή των αφισών με τις επερχόμενες ταινίες έξω από τον κινηματογράφο Πτι Παλέ.

Στην Αμερική, το μόνο μέρος που έχει σημασία, πλησίαζε το φθινόπωρο και οι εθνικές εκλογές. Στους οίκους αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, τους μόνους οίκους που έχουν σημασία, υπήρχε συγκρατημένη αισιοδοξία καθώς αναμενόταν άνετη επικράτηση της υποψήφιας των Δημοκρατικών. Οι Ρεπουμπλικάνοι σε μια κίνηση απελπισίας και νευρικότητας στηρίζουν χωρίς καμία ελπίδα νίκης έναν ξεκάθαρα ρατσιστή, σεξιστή και εντυπωσιακά ηλίθιο υποψήφιο με λεξιλόγιο 20-30 λέξεων.

Την πρώτη ημέρα του Νοέμβρη, μια εβδομάδα πριν τις εκλογές, ο υποψήφιος με τους Ρεπουμπλικάνους έδωσε αποκλειστική συνέντευξη στη γνωστή δημοσιογράφο Christiane Amanpour. Εκεί αποκάλυψε άγνωστες πτυχές του εαυτού του. Στην πραγματικότητα, δημιουργήθηκε αρκετές δεκαετίες πριν σε ένα εργαστήριο στην Αριζόνα. Για το πείραμα χρησιμοποιήθηκαν κομμάτια από ανοιγμένη πινιάτα, το σπέρμα του Γεν. Γραμματέα της Κου Κλουξ Κλαν και κόπρανα κατσίκας που μόλις είχε φάει πορτοκαλόφλουδες. Μεγάλωσε χωρίς να μπορέσει να γνωρίσει τον πατέρα του και αυτό τον βοήθησε να αποκτήσει ισχυρό χαρακτήρα και να γίνει σκληρός με το εαυτό του. Κυρίως όμως τον πείσμωσε για να πετύχει. Να βγάλει πολλά χρήματα στη ζωή του και να πιάσει όσο το δυνατόν περισσότερα βυζάκια μπορούσε.

Στο τέλος της συνέντευξης έδειξε στη δημοσιογράφο το τεράστιο σπίτι του και τη γιγάντια πισίνα του. Αφού απήλαυσε την ηλιόλουστη μέρα, έδωσε εντολή στον υπηρέτη του να του φέρει κάτι. Μέχρι να γυρίσει ο υπηρέτης, ο υποψήφιος πήρε από το τραπέζι του κήπου ένα μεγάλο χάρτινο καραβάκι, φτιαγμένο από εφημερίδες και περιοδικά που τον είχαν στο εξώφυλλο, και το άφησε να επιπλεύσει στην πισίνα. Σε λίγο ο υπηρέτης του έφερε στον κήπο ένα βρέφος 6 μηνών και το άφησε στην αγκαλιά του.

«Αυτός είναι ο Μανολίτο από την Πατσούκα του Μεξικό» είπε περήφανα.

Ο υποψήφιος Πρόεδρος άφησε προσεκτικά τον μικρό Μανολίτο στο σημείο της πρύμνης του χάρτινου καραβιού. Με ένα απαλό σπρώξιμο ο Μανολίτο βρέθηκε να επιπλέει σε μια χάρτινη βάρκα που έμπαζε νερά στη μέση της Μεσογείου.

Ήταν η πρώτη φορά που ο Μανολίτο έβλεπε τη θάλασσα. Τα μάτια του ήταν γουρλωμένα και απορημένος σκεφτόταν αν πάντα ήταν τόσο γκρίζα η θάλασσα έτσι που να μην μπορείς  να την ξεχωρίσεις από τον συννεφιασμένο ουρανό.

Τα αγαπημένα μας τραγούδια του 2016

30. Beyond the Wizard's Sleeve - "Diagram Girl" από το The Soft Bounce
29. Roisin Murphy - "Ten Miles High" από το Take Her Up to Monto
28. C Duncan - "Other Side" από το The Midnight Sun
27. Michael Kiwanuka - "Love & Hate" από το Love & Hate
26. Temples - "Certainty" από το Volcano
25. She Drew the Gun - "Since You Were Not Mine" από το Memories of the Future
24. Gold Panda - "In My Car" από το Good Luck And Do Your Best
23. Unloved - "When A Woman Is Around" από το Guilty of Love
22. Lemon Twigs - "These Words" από το Do Hollywood
21. Wild Beasts - "Celestial Creatures" από το Boy King
20. Sunflower Bean - "Come On" από το Human Ceremony
19. Emma Pollock - "Dark Skies" από το In Search of Harperfield
18. Underworld - "I Exhale"  από το Barbara, Barbara, We Face a Shining Future
17. Car Seat Headrest - "Fill In The Blank" από το Teens of Denial
16. Purson - "The Window Cleaner" από το Desire's Magic Theatre
15. Lou Rhodes - "All The Birds" από το theyesandeye
14. Frank Ocean - "Pink + White" από το Blond
13. Rufus Wainwright ft. Florence Welch - "When in Disgrace with Fortune and Men's Eyes (Sonnet 29)" από το Take All My Loves - 9 Shakespeare Sonnets
12. Teleman - "Dusseldorf" από το Brilliant Sanity
11. The Duke Spirit - "Serenade" από το Serenade EP
10. Suede - "Learning To Be"/ "I Don't Know How to Reach You" από το Night Thoughts
9. Solange - "Cranes in the Sky" από το A Seat at the Table
8. Iggy Pop - "Gardenia" από το Post-Pop Depression
7. Lush - "Out of Control" από το Blind Spot EP
6. Teenage Fanclub - "I'm In Love" από το Here
5. BadBadNotGood ft. Charlotte Day Wilson - "In Your Eyes" από το IV
4. Bat For Lashes - "Close Encounters" από το The Bride
3. James Blake - "Radio Silence" από το The Colour In Anything
2. David Bowie - "Blackstar"/ "Lazarus" από το Blackstar
1. Radiohead - "Daydreaming" από το A Moon Shaped Pool


Τα αγαπημένα μας άλμπουμ του 2016

15. The Duke Spirit - Kin
14. Marissa Nadler - Strangers
13. PJ Harvey - The Hope Six Demolition Project
12. Iggy Pop - Post-Pop Depression
11. James Blake - The Colour In Anything
10. Purson - Desire's Magic Theatre
9. Underworld - Barbara, Barbara, We Face a Shining Future
8. Frank Ocean - Blond
7. DM Stith - Pigeonheart
6. Suede - Night Thoughts
5. ANOHNI - Hopelessness
4. David Bowie - Blackstar
3. Nick Cave & the Bad Seeds - Skeleton Tree
2. Bat For Lashes - The Bride
1. Radiohead - A Moon Shaped Pool

Honorable mentions:
Mark Pritchard - Under the Sun
BadBadNotGood - IV
Lisa Hannigan - At Swim
Savages - Adore Life
Sunflower Bean - Human Ceremony
case/lang/veirs - case/lang/veirs
Regina Spektor - Remember Us To Life
Divine Comedy - Foreverland

2.9.17

Μια φορά κι έναν καιρό το 2015

Στον Βαρώνο Rothchild, ευγενή του 18ου αιώνα και μέλος της γνωστής οικογενείας τραπεζιτών, έχει αποδοθεί το ρητό "Όταν χύνεται αίμα στους δρόμους είναι καλή στιγμή να αρχίσεις να επενδύεις". Πρακτικά αυτό επιβεβαιώνεται από τις τάσεις της οικονομίας σε καιρούς πολέμου και γενικότερων κρίσεων. Οι επιχειρήσεις που ευημερούν είναι όσες έχουν να κάνουν με το φαγητό, τις βασικές ανάγκες, τα είδη που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή πυρομαχικών, τις κατασκευές και τέλος την αγορά των ακινήτων.

Αυτή η ιδιαίτερη οικονομική κρίση δημιούργησε και ιδιαίτερες συνθήκες, άξιες παρατήρησης από τους ειδικούς. Πιθανότατα σε καμία άλλη κρίση στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν αναδείχθηκαν οι κατασκευαστές μουσικών οργάνων σε κοινωνικούς και οικονομικούς ρυθμιστές. Και ενώ τα γεγονότα προέβαλλαν ένα παράδειγμα ενός βασικού νόμου της αγοράς, αντίστοιχο με τις τεχνητές ελλείψεις (ανεπάρκεια αγαθών ισούται με αυξημένη ζήτηση και αποτέλεσμα την αύξηση τιμών) το μέγεθος της αισχροκέρδειας έφτασε σε ανεξέλεγκτα επίπεδα.

Στο προηγούμενο μέρος αναφέραμε επί παραδείγματι το παραεμπόριο και το πόσο γιγαντώθηκε την τετραετία 2013-2016. Οι νόμιμες επιχειρήσεις που επιβίωσαν της κρίσης στην μουσική βιομηχανία μετετράπησαν σε κολοσσούς της αγοράς και πανίσχυρους μαριονετίστες της οικονομίας.

Χαμηλά στην οικονομική αλυσίδα, τα αληθινά θύματα αυτής της ιστορίας, οι νέοι μουσικοί που ήθελαν να εξασκήσουν την τέχνη τους και έφτασαν σε σημείο να κατασκηνώνουν για εβδομάδες έξω από τα λιγοστά μεγάλα καταστήματα που πουλούσαν μουσικά όργανα. Αμέτρητοι καυγάδες είχαν γίνει για μερικά μέτρα σειράς καθώς και ευτράπελα απείρου κάλλους. Χαρακτηριστικός τίτλος στο εξώφυλλο του Πρώτου Θέματος της 21ης Απριλίου 2015: «Κέρδισε τη σειρά, έχασε την κοπέλα του». Η είδηση αφορούσε την ιστορία του ελληνοαμερικανού Billy Κοκοβιού ο οποίος υποτίμησε το μέγεθος της ουράς έξω από το κατάστημα  Guitar Guitar στο οποίο περίμενε μαζί με την κοπέλα του. Την τρίτη μέρα, απελπισμένος και παγιδευμένος καθώς ήταν, με τις προμήθειες να του έχουν τελειώσει, ενέδωσε στις πιέσεις των επιτήδειων και πρόσφερε την κοπέλα του για δύο ώρες σε δύο υπαλλήλους του καταστήματος. Ο Kokovios πράγματι έφτασε στην 8η θέση της ουράς και μετά από 20 ώρες μπόρεσε και πήρε την πολυπόθητη κιθάρα του. Όμως η σχέση που διατηρούσε με την κοπέλα είχε δεχθεί ανεπανόρθωτο πλήγμα. Πλήγμα που, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος, δεν ξεπεράστηκε ποτέ. «Δεν ήταν το ίδιο. Η κοπέλα μου άρχισε να απομακρύνεται σταδιακά από έμενα. Άρχισε να με προσβάλλει και να φλερτάρει ανοιχτά με άλλους άντρες μπροστά στα μάτια μου» δήλωσε ο Kokovios, κοιτάζοντας με απογοήτευση την κιθάρα του που ήταν ακουμπισμένη και σκονισμένη στη γωνία του σαλονιού του. Πάνω της αφημένα ένα μπλε τζιν και δύο κάλτσες.

Και μιας και αναφέραμε τη χώρα μας, η Ελλάδα δεν μπορούσε να μείνει ανέγγιχτη από την κρίση. Ο θυμόσοφος λαός λέει ότι όταν τσακώνονται τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια. Η χώρα μας επλήγη στους πυλώνες της οικονομίας της, μιας οικονομίας που συρρικνώθηκε ακόμα περισσότερο. Αποτέλεσμα να χαθούν ακόμα περισσότερες θέσεις εργασίας, ειδικότερα στον τομέα του τουρισμού, αφού στα γραφικά ταβερνάκια τα μπαγλαμαδάκια είχαν σιγήσει. Οι τουρίστες προτίμησαν να μένουν στα ξενοδοχεία τους και βολεύονταν με ζαμπόν, τυρί, φέτες τοστ και τις σαλάτες του εκάστοτε επαρχιακού σουπερμάρκετ. Τα εστιατόρια έκλειναν το ένα μετά το άλλο και τα φαγητά πετάγονταν στα σκουπίδια 

Μια ακόμα παράπλευρη, και απρόβλεπτη -μπορεί να πει κανείς- συνέπεια ήταν η τεράστια αύξηση των αμβλώσεων στη χώρα μας. Οι φοιτητές δεν είχαν πια τη δυνατότητα να απολαμβάνουν ρεμπέτικα και μεζεκλίκια στα ζεστά κουτουκάκια της Καισαριανής, ούτε να ανοίγουν φιάλες στο Ρέμο και τον Οικονομόπουλο. Οι νέοι μας έμεναν στις γκαρσονιερούλες ή στις εστίες τους και έπιναν παρέα με τους παλιούς δίσκους του Ορφέα Περίδη. Η σπιτική, ζεστή παρέα άναβε τα αίματα με αποτέλεσμα την αύξηση των αμβλώσεων για τις απρόσεκτες νεαρές κοπέλες καθότι η δύσκολη οικονομική περίοδος δεν ενδείκνυτο για απόκτηση παιδιού. Παρ'όλ'αυτά άλλες τόσες περιπτώσεις νεαρών ζευγαριών αποφάσισαν να μεγαλώσουν κανονικά τα παιδιά τους με τη βοήθεια της οικογένειάς τους και του περίγυρού τους.

Σταδιακά και με το πέρασμα του χρόνου οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες μειώθηκαν. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και η ελληνική εκκλησία καθώς απαίτησε από το κράτος, και τελικά κατάφερε, την απαγόρευση της κυκλοφορίας των δίσκων του Ορφέα Περίδη. Όσο για τους υπάρχοντες δίσκους του, αυτοί καταστράφηκαν το βράδυ της 30ής Νοεμβρίου του 2015, την επονομαζόμενη και «Νύχτα των Μεγάλων Γρατζουνιών», σε μια άκρως μυστική επιχείρηση που διεξήγαγαν οι γιαγιάδες των εγγονιών και έπειτα από συνεννόηση και συντονισμό του Πατέρα της ενορίας.

Ειρήσθω εν παρόδω, η άτυπη ανασκόπηση της χρονιάς του 2015 δεν θα μπορούσε να ολοκληρωθεί χωρίς αναφορά στα γεγονότα του καλοκαιριού εκείνης της χρονιάς που έστειλαν τη χώρα μας στις κάλπες και στη συνέχεια οδήγησαν τους πολίτες της να «αναστενάξουν» στα ATM.

Με τα μουσικά όργανα σε όλο τον κόσμο, και φυσικά στη χώρα μας, όλο και να λιγοστεύουν, στη χώρα μας δημιουργήθηκε ένα δυναμικό κίνημα διαμαρτυρίας και αγανάκτησης. Οι αγανακτισμένοι με την κατάσταση πολίτες κατασκήνωναν έξω από την Βουλή και ζητούσαν την παραίτηση κάποιου. Τις Δευτέρες και τις Τετάρτες της κυβέρνησης, τις Τρίτες και τις Πέμπτες της Αντιπολίτευσης, και τις Παρασκευές του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Τα Σαββατοκύριακα διεξάγονταν μουσικές εκδηλώσεις με νταούλια, ζουρνάδες και τον Γιώργο Μάγκα και το κλαρίνο του, που το διέθετε σε λαϊκό προσκύνημα μετά το πέρας των συναυλιών. Ο Πρωθυπουργός, για να καθησυχάσει την κοινή γνώμη, υποσχέθηκε σε όλους άμεση πρόσληψη στα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ, και κρατικό έλεγχο στα εργοστάσια κατασκευής μουσικών οργάνων που βρίσκονται στη χώρα μας αλλά υπάγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, από την οποία παίρνουν και τα υλικά.

Η Ευρώπη όμως δεν είδε με καθόλου καλό μάτι τις εξαγγελίες και τις εξέλαβε ως μονομερείς ενέργειες απειλώντας τη χώρα μας ότι θα κλείσει εντελώς τις «κάνουλες» παραγωγής μουσικών οργάνων προς την Ελλάδα. Ενώ οι δραματικές συνομιλίες συνεχίζονταν, ο Πρωθυπουργός με μια τολμηρή κίνηση ανακοίνωσε την διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Όχι μόνο ενός, αλλά δεκάδων μικρών δημοψηφισμάτων σε όλη την ελληνική επικράτεια. Δημοψηφίσματα προκειμένου να εκλεγούν οι μουσικοί που θα διαθέτουν μουσικά όργανα, και κατ'επέκταση θα παίζουν μουσική, ακόμα και στο μικρότερο χωριό της χώρας μας. Όταν ρωτήθηκε ο πρωθυπουργός για το πως θα βρεθούν όλα αυτά τα μουσικά όργανα εκείνος απάντησε - καλά το μαντέψατε- «Κιθάρες υπάρχουν».

Τα τοπικά κομματικά γραφεία έκαναν υπερωρίες προκειμένου να εξασφαλίσουν την επικράτηση των δικών τους μουσικών υποψηφίων, ενώ βγήκαν από τη ναφθαλίνη τα μηχανάκια μέτρησης που χρησιμοποιούνταν στα ελληνικά talent shows. Τα αποτελέσματα βγήκαν και οι υποψήφιοι του κυβερνώντος κόμματος σάρωσαν. Με ανανεωμένη ψυχολογία, ο Πρωθυπουργός ετοιμάστηκε να ταξιδέψει στις Βρυξέλλες για να παρουσιάσει τα αποτελέσματα. Εν τω μεταξύ ο Υπουργός Οικονομίας δούλευε δια παν ενδεχόμενον το plan b που, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, ήταν το μοίρασμα στους πολίτες - για όσο δεν υπήρχε μουσική στη χώρα μας - ενός ηχητικού cd με τις συνεδριάσεις της Βουλής στις οποίες προέδρευε η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Ο Πρωθυπουργός εμφανίστηκε αεράτος στην συνεδρίαση των Ευρωπαίων ηγετών αλλά τα συμπεράσματα για τη χώρα μας δεν ήταν καθόλου καλά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πάγωσε την εισροή των Κοινοτικών μουσικών οργάνων και επέβαλλε δυσθεώρητα ποσά για το copyright των τραγουδιών που ακούγονταν στα ελληνικά ραδιόφωνα. Εν τω μεταξύ, σε συνεννόηση με τους παρόχους internet, μπήκε πλαφόν στο παράνομο κατέβασμα τραγουδιών που έφτανε τα 60 κομμάτια το μήνα, με την προϋπόθεση για να έχει κανείς δικαίωμα στο κατέβασμα, της αγοράς κουπονιών από τα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης. Αμέσως η αθάνατη ελληνική ψυχή αντιμετώπισε με χιούμορ την κατάσταση - «πφφφ 60 τραγούδια το μήνα εγώ δεν ξέρω 60 τραγούδια σε ολόκληρη τη ζωή μου».

Η Ελλάδα αναστέναξε το καλοκαίρι του 2015 στα μηχανήματα ανάληψης. Σκυθρωπά πρόσωπα και αβεβαιότητα για το μέλλον συναντούσε κανείς στις ουρές. Παππούδες να λένε «Έφαγα τα νιάτα μου στην ξενιτειά δουλεύοντας με μόνη παρηγοριά τον Καζαντζίδη και τώρα πρέπει να περιμένω στην ουρά σαν ζητιάνος για να ακούσω ξανά το "Αγριολούλουδο". Ντροπή σε όλους».

Ο Πρωθυπουργός τελικώς έπειτα από αφόρητη πίεση εντός και εκτός χώρας αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει. Ο ίδιος χαρακτήρισε την κατάσταση ως «έντιμο συμβιβασμό».

Γλαφυρά και πάντοτε με το χαμόγελο στα χείλη ο Πρωθυπουργός σε συνέντευξη του περιέγραψε τα παραλειπόμενα εκείνων των κρίσιμων ημερών καταλήγοντας και σε μια άγνωστη λεπτομέρεια. «Την επόμενη εβδομάδα από τη συνθηκολόγηση, έλαβα στο γραφείο μου ένα δώρο από τον Υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας. Ήταν ένα μπρούτζινο πέος -κοινώς ψωλή- με ρόδες στο σημείο που θα έπρεπε να είναι οι όρχεις σε μια σύνθεση που έμοιαζε με τα γερμανικά κανόνια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Τα δύο βαριά αρχίδια ήταν σε ένα ξεχωριστό κουτί και είχαν πάνω τους σχεδιασμένες τις Γερμανικές σημαίες και τα αστεράκια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δίπλα, σε μια καρτούλα ήταν γραμμένο "Να τα χαϊδεύεις για καλή τύχη, ευημερία και γονιμότητα". Το ίδιο βράδυ κιόλας γύρισα, έκανα ένα ντους και έκανα έρωτα στη γυναίκα μου δύο φορές μέχρι να μας πάρει αγκαλιασμένους ο ύπνος.»
Τέλος τρίτου μέρους

Τα αγαπημένα μας τραγούδια του 2015

15. Foals - "Birch Tree" από το What Went Down
14. Wolf Alice - "Your Loves Whore" από το My Love Is Cool
13. Hot Chip - "Started Right" από το Why Make Sense?
12. Beck - "Dreams" από το Colors 
11. Jamie xx ft. Romy - "Loud Places" από το In Colour
10. Beirut - "Perth" από το No No No
9. East India Youth - "Turn Away"  από το Culture of Volume
8. Christine and the Queens - "Tilted" από το Chaleur Humaine
7. Gaz Coombes - "20/20" από το Matador
6. The Chemical Brothers - "Go" από το Born in the Echoes
5. Viet Cong (now Preoccupations) - "Continental Shelf" από το Viet Cong
4. Tame Impala - "Let It Happen" από το Currents
3. Portico ft. Joe Newman - "101" από το Living Fields
2. Beach House - "The Traveller"/ "Somewhere Tonight" από το Thank Your Lucky Stars
1. Low - "Gentle" από το Ones and Sixes

Τα αγαπημένα μας άλμπουμ του 2015

15. Four Tet - Morning/ Evening
14. C Duncan - Architect
13. Roisin Murphy - Hairless Toys
12. Nadine Shah - Fast Food
11. Gaz Coombes - Matador
10. Bjork - Vulnicura
9. Public Service Broadcasting - A Race For Space
8. Shye Ben Tzur, Jonny Greenwood and the Rajasthan Express - Junun
7. Jamie xx - In Colour
6. Sleater-Kinney - No Cities to Love
5. Viet Cong (now Preoccupations) - Viet Cong
4. Beach House - Thank Your Lucky Stars
3. The Amazing - Picture You
2. Low - Ones and Sixes
1. Julia Holter - Have You In My Wilderness

Honorable mentions:
Merz - Thinking Like A Mountain
Wolf Alice - My Love Is Cool
Hot Chip - Why Make Sense?
Blur - The Magic Whip
 
Clicky Web Analytics