Αν στο τέλος της χρονιάς διοργανώναμε βραβεία (με την πολύτιμη χορηγία φυσικά της Εθνικής Τράπεζας, του ΟΠΑΠ και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου) αυτό του μουσικού προσώπου της χρονιάς θα το έπαιρνε ο Faris Badwan. Ο απλούστατος λόγος είναι ότι έβγαλε δύο πολύ καλούς, τελείως διαφορετικούς και γεμάτους ιδέες (έστω και ανακυκλωμένες) δίσκους, με δύο διαφορετικά συγκροτήματα, συνεργαζόμενος με τελείως διαφορετικούς καλλιτέχνες.
Ο ήρωάς μας άφησε κατά μέρος τις gothic/punk απαρχαιωμένες μαυρίλες και βγήκε έξω στον κόσμο για να μυρίσει τα λουλούδια (μέχρι κρίνα, μην το παρακάνουμε κιόλας). To Skying είναι πολύχρωμο, φιλόδοξο και συναρπαστικό. Με επιρροές από My Bloody Valentine (η uptight διαφωνεί σε αυτή τη σύγκριση οπότε το παίρνω πάνω μου), πρώιμους Simple Minds, Echo & the Bunnymen και βέβαια Suede (ειδικά το "Monica Germs" πρέπει να το ξεσήκωσαν από καμμία χαμένη παρτιτούρα των δύο πρώτων δίσκων) o Badwan κάνει surf στις αγαπημένες του μουσικές με τη σανίδα γυαλιστερών keyboards, πορωτικών κιθαριστικών riffs, ακόμα και των καθιερωμένων σαξοφώνων (αν κρατάει κανείς λογαριασμό ας βάλει το σαξόφωνο του "Wild Eyed" στη λίστα των φετινών δίσκων που αναβιώνουν το συμπαθές αυτό όργανο που τελευταίος το χρησιμοποίησε ο Bill Clinton π.π.).
Από την άλλη καταλαβαίνω ότι το παλιότερο κοινό τους (εμείς δεν ανήκουμε σε αυτούς) δεν δέχτηκε καλά την αλλαγή στον ήχο τους και ότι ίσως τους φανούν πολύ «καθαροί» σε σχέση με αυτό που έχουν συνηθίσει. Αυτό είχαμε την ευκαιρία να το συνειδητοποιήσουμε και με τα ίδια μας τα μάτια μιας και το κοινό τους στο Field Day Festival αποτελούνταν από πολλές μοϊκάνες, δερμάτινα μπουφάν και παραμάνες. Σε αυτό το κοινό για παράδειγμα δεν ξέρω αν θα κάθισε και πολύ καλά το "I Can See Through You" που θα μπορούσαν να το είχαν γράψει και οι ABBA (άντε και οι πρώιμοι Pulp) αν αφαιρούσαμε τις κιθάρες. Ή ίσως το εναρκτήριο "Changing the Rain" που έχει κόψει τα ναρκωτικά και πίνει σε κάποιες επιλεγμένες περιπτώσεις. Η αλλαγή τους πάντως είχε ξεκινήσει από το προηγούμενο Primary Colours αλλά αρκετός ο κόσμος που έμεινε στην πρώτη του εντύπωση για τη μπάντα και την εικόνα τους με τα μαλλιά σφιγγοφωλιές, τα δερμάτινα παντελόνια σωλήνες και το στυλ New York Dolls.
Είναι γεγονός πως δεν υπάρχει πολλή βρωμιά και παραμόρφωση του ήχου. Οι μελωδίες αφήνονται να λάμψουν και δεν μποϋκοτάρονται επειδή «έτσι πρέπει». Το προαναφερθέν "Changing the Rain" είναι μια αποθέωση που αποδεικνύει (μετά το σεισμικό "Mirror's Image") ότι εκτός από φοβερά singles οι Horrors κατέχουν την τέχνη της δημιουργίας ενός εναρκτήριου κομματιού που σε ενθουσιάζει και σε κάνει να ανυπομονείς για να προχωρήσεις στον υπόλοιπο δίσκο. Το "You Said" καταφέρνει να διατηρήσει το επίπεδο και τη διέγερση με ένα άψογο και αξιομνημόνευτο ρεφρέν αλλά ενδεικτικά των μεγάλων φετινών ιδεών που κατοικούν στο κεφάλι του Badwan είναι το "Endless Blue", που από ένα χαλαρωτικό κοκτέηλ long island γίνεται εκρηκτική βόμβα μολότωφ και φοράει την παλαιστινιακή μπαντάνα (άλλο ένα ρατσιστικό σχόλιο) καθαρίζοντας τους λουόμενους, και το "Still Life" που κάνει χρήση αυτού του φοβερού ατμοσφαιρικού εφέ με τις κιθάρες στην ανάποδη που πάντοτε μας τραβάει την προσοχή. Αξίζει επίσης να σταθούμε και στο "Moving Further Away", μια επικών διαστάσεων krautrock έμπνευση που σφυροκοπεί για κάτι παραπάνω από 8.30 λεπτά.
Ελπίζουμε να ήταν και γι'αυτούς όσο απολαυστικός ήταν και για εμας αυτός ο μικρός σε διάρκεια αλλά γεμάτος σε ουσία, που εκμεταλλεύεται όλα τα πλεονεκτήματα των studio και της σύγχρονης παραγωγής, δίσκος. Το μπούκωμα που παρατηρήσαμε στο live τους μπορεί να οφείλεται σε κάποιους εξωγενείς παράγοντες οπότε προς το παρόν θα σταθούμε στον έξοχο ήχο από το studio Skying και θα περιμένουμε να τους δούμε κάπου μόνους τους εκτός φεστιβάλ και με καλά ηχεία. Ίσως στα βραβεία του some beans, φυσικά με την χορηγία του Metropolis, του Public, της Νέας Γενιάς Ζηρίδη (που γαμιέται όπως μας ενημέρωσε μια στάση λεωφορείων στην Πειραιώς) και της Γιάννας Αγγελοπούλου, που θα διεξαχθούν στο Bios και με λίγη τύχη θα αποτελέσουν τον υγρό τάφο (πάντα ήθελα να το πω αυτό) αρκετών ελλήνων και ξένων hipsters.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου