And all the faces seem to need a slap

Ο G.G Alin συνήθιζε στις συναυλίες του, μεταξύ άλλων, να φτύνει το κοινό, να το ξυλοκοπεί, να ανεμίζει τα γεννητικά του όργανα μπροστά του ή, στα πιο extreme να ουρεί προς την κατεύθυνση των θεατών, και να αυνανίζεται πετώντας τα «ευρήματα» στους παρευρισκόμενους.

Λοιπόν, δεν θα πω ότι το προχθεσινό κοινό του support της Bjork άξιζε μια τέτοιας αβρότητας αντιμετώπιση, αλλά οπωσδήποτε τα μπινελίκια τους τα θέλανε.

Απαράδεκτη πολυλογία όσο δυνατότερα γίνεται, παρέες που αναρωτιόντουσαν ποια ταινία να δουν μετά και πόσο καλό ήταν το Dark Knight, ζευγάρια που φιλιόντουσαν κάνοντας έναν τσιριχτό ήχο, που θύμιζε ξεχασμένα στο τηγάνι κεφτεδάκια, και η υπέρτατη ασέβεια προς τη συμπαθή τραγουδίστρια που έκανε support (τα στοιχεία της οποίας μέχρι αυτήν την ώρα αγνοούνται): μόλις εκείνη ανακοίνωσε ότι αυτό θα είναι το τελευταίο της τραγούδι, περισσότερο από το 80% των εγκεφαλικά νεκρών θεατών ξέσπασε σε χειροκροτήματα και ζητωκραυγές. Μπράβο μαλάκες.

Είναι δεκτό κάτι να μην αρέσει, είναι δεκτό κάτι να κουράζει, άλλα δείχνει προβλήματα συμπεριφοράς και δείγματα κόμπλεξ μια μουσικός να βγάζει τόσο προσωπικά και εσωτερικά πράγματα γι’ αυτήν (ένα τραγούδι για την αδερφή της, ιστορίες από την μάνα της και το πώς της άρεσε να ακούει ελληνικά τραγούδια, παίζοντας και η ίδια το «Έλα απόψε στου Θωμά») και να αντιμετωπίζεται τόσο προσβλητικά.

Είναι άραγε τα ελληνικά γονίδια που σε κάνουν να μιλάς δυνατά προσπαθώντας να είσαι συνέχεια στο κέντρο της προσοχής; Είναι που τους έχουν πιπιλίσει το μυαλό οι σημερινοί μουσικοί κριτικοί που έχουν το μυαλό τους στο πώς να πουν περισσότερες εξυπνάδες μπας και ρίξουν καμιά κακομοίρα, ή απλά το alternative indie κοινό που γκρινιάζει για όλους και για όλα επειδή νομίζει ότι είναι πονηρότερο και δε θα το πιάσουν κώτσο οι επιτήδειοι, σνομπάροντας μια από τις πιο σημαντικές μουσικούς όλων των εποχών (για την Bjork αυτό), επειδή το εισιτήριο ήταν ακριβό; Μάζευαν λεφτά για διακοπές; Είχε τελειώσει η άμμος της γάτας τους; Ο κολλητός τους κώλωσε πάνω που είχαν συμφωνήσει να κάνουν μαζί τατουάζ και τώρα θέλει χέννα, για να μη στενοχωρήσει τη μάνα του; Ή τελοσπάντων επειδή είναι χορτασμένο από τις εκατοντάδες συναυλίες μουσικών που έρχονται στο άνθος της ηλικίας τους στην χώρα μας;

Κατά τα άλλα οι διοργανωτές κερδίζουν το βραβείο γυφτιάς ανεβάζοντας το εισιτήριο 2 ευρώ από την κανονική τιμή επειδή το δίευρο θα πήγαινε στην Unicef. «Γιατί να χάσουμε εμείς έσοδα βάζοντας το εισιτήριο στην κανονική του τιμή;» σκέφτηκαν, «ας το ανεβάσουμε για να πληρώσουν άλλοι». Εν τω μεταξύ μέχρι την ημέρα της συναυλίας τα εισιτήρια στο site της Άνωσης εμφανίζονταν χωρίς τα εξτρά 2 ευρώ. Ακόμα και ο Watson θα καταλάβαινε ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει…

Κατά τα άλλα η συναυλία ήταν όσο καλή αναμενόταν από πλευράς της Bjork και των μουσικών της, ενώ και το support ήταν αρκετά ενδιαφέρον. Βέβαια δεν ήταν ούτε ή Mary, ούτε o Boy, ούτε οι Κόρε Ύδρο (χαχαχααχαχα) για να ακούσουμε εκ των προτέρων διθυράμβους από τα συμπαθή μουσικά Ελληνικά sites, και να πάμε με βρεγμένα τα εσώρουχα στην συναυλία.

Aλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα σε αυτήν τη ζωή.

Tweet