21.8.09

Στην Πράγα, αδερφές μου, στην Πράγα (it's that time of year again)!

Είναι Παρασκευή πρωί, και γράφω περιτριγυρισμένη από πράγματα και πραγματάκια και των δυο μας που περιμένουν να στοιβαχτούν στη λατρεμένη βαλίτσα μου που μ'έχει βγάλει τόοοοοσο παλικάρι τόσα χρόνια (Tripp - από τις καλύτερες αγορές που έχω κάνει ποτέ, έχει βγάλει τα (λίγα) λεφτά της στη νιοστή!) και να μας συνοδέψουν σ'ένα ταξίδι που πριν μερικούς μήνες έμοιαζε με θαύμα (πάλι!). Για πολλούς λόγους. Τελικά όμως θα γίνει. Πάλι.

Σήμερα το απόγευμα θα περπατάμε στις όχθες του Μολδάβα, χαζεύοντας τις αμέτρητες ομορφιές της Πράγας. Την Κυριακή το απόγευμα θα μιλάμε για πρώτη φορά από κοντά με φίλους που ως τώρα ξέρουμε μόνο μέσα από το διαδίκτυο, περιμένοντας ν'ανοίξουν οι πόρτες για να πιάσουμε καλή θέση. Τη Laura και τον άντρα της τον Stephen, το Γιάννη, ελπίζουμε και τον διάσημο πια στο πανateaseιο Περουβιανό φίλο Italo που πέρσι μας εξασφάλισε τα εισιτήρια για τη Nîmes. Οι συναυλίες φέτος είναι μόνο 5 κι έτσι η Radioheadική κοινότητα θα βρεθεί σ'αυτές πιο συμπυκνωμένη. Μάλιστα, στην Πράγα θα είναι η μόνη εμφάνιση των θεοπάλαβων τύπων από την Οξφόρδη που δεν θα γίνει στα πλαίσια κάποιου φεστιβάλ, οπότε οι περισσότεροι έχουν διαλέξει να πάνε εκεί. Ή μάλλον έχουμε διαλέξει, για να μη βγάζουμε τους εαυτούς μας απ'έξω!

Τώρα για τον χαρακτηρισμό "θεοπάλαβοι", απλά να μιλήσουμε για το τελευταίο επεισόδιο του σίριαλ επιπέδου Lost που παρακολουθούμε όλα αυτά τα χρόνια... Την προηγούμενη Τετάρτη το βράδυ εμφανίστηκε σε γνωστό site όπου κόσμος (πολύς κόσμος!) ανεβάζει (και κατεβάζει) μουσική ένα τραγούδι ονόματι "These Are My Twisted Words" το οποίο στην ούγια έγραφε Radiohead. Με artwork, μ'ένα αινιγματικό συνοδευτικό κειμενάκι και με μια αναφορά σε μια ημερομηνία κυκλοφορίας κάποιου πράγματος με τίτλο Wall of Ice - συγκεκριμένα τις 17/8/2009. Sites, blogs, messageboards, όλοι επιδόθηκαν σε μια αναλέητη παπαρολογία για το ποιος έριξε το mp3 στη διαδικτυακή θάλασσα, και κυρίως για το αν θα έπρεπε να περιμένουμε ένα ΕΡ με τον παραπάνω τίτλο στις 17/8, κάτι που για κάποιο λόγο πολλοί είχαν βγάλει σαν συμπέρασμα από το αινιγματικό κειμενάκι σε συνδυασμό με μια πρόσφατη συνέντευξη της μπάντας. Με ένα μαγικό τρόπο, όλες οι άλλες κυκλοφορίες του μήνα μπήκαν εκείνες τις μέρες στην άκρη (τo elbo.ws και το hype machine έτσι λένε...). Ο μουσικός κόσμος περίμενε τη Δευτέρα με αγωνία.

Πράγματι, τη Δευτέρα το πρωί, ο Jonny Greenwood, με το γνωστό του χαλαρό και χαρούμενο ύφος, πίνοντας το τσάι του ενδεχομένως ή παίζοντας με τα πιτσιρίκια του, πληροφόρησε τους χιλιάδες Κλουζώ εδώ έξω ότι είναι η νέα κυκλοφορία του συγκροτήματος. Όχι φυσικά το ΕΡ που περίμεναν όλοι (φυσικά!). Ένα μόνο κομμάτι, το οποίο μόλις τελείωσαν. Δωρεάν, τσαμπέ, gratis, for free. Με artwork που οι οδηγίες λένε να τυπωθεί σε διαφανές χαρτί 80γρ, «προσοχή όχι ριζόχαρτο γιατί θα το φάει ο εκτυπωτής σας». Θυμίζουμε ότι πριν από καμιά δεκαριά μέρες είχαν κυκλοφορήσει το "Harry Patch (In Memory Of)". Τα δυο κομμάτια, εν τω μεταξύ, ουδεμία σχέση μεταξύ τους ηχητικά.

Έτσι απλά κι ωραία, ένα ακόμα εντελώς καινούριο κομμάτι των Radiohead είναι ανάμεσά μας. Φυσικά, κανείς δεν ξέρει αν θα συνεχίσουν αυτό το βιολί. Άλλωστε, τον περασμένο μήνα ο Thom έπαιξε ακουστικά άλλο ένα καινούριο (υπέροχο) κομμάτι, το "The Present Tense", του οποίου το μέλλον και η τύχη στην παρούσα φάση αγνοούνται. Δε θα μας χάλαγε καθόλου εννοείται μια παρόμοια συνέχεια, αλλά όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπους που έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να μην κάνουν ποτέ (μα ποτέ όμως!) το ίδιο πράγμα δεύτερη φορά, πως μπορείς να ξέρεις τι θα γίνει παρακάτω; Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι βρίσκουμε όλο αυτό το παιχνιδιάρικο μπαράζ εκπλήξεων τρομερά γοητευτικό και με χαρά μας θα παρακολουθήσουμε στενά τη συνέχεια. Και πως ήδη περιμένουμε κι άλλα νέα πράγματα την Κυριακή το βράδυ (για τα οποία βεβαίως θα γράψουμε μόλις γυρίσουμε), που θα δούμε τους Άγγλους παλιόφιλους για 4η (εγώ) και 2η (ο mr. grieves) φορά. Αφού πρώτα έχουμε περπατήσει όλα τα πλακόστρωτα στενάκια, τους μεσαιωνικούς καθεδρικούς και τους πύργους και τις γέφυρες της πόλης που θα μας φιλοξενήσει, κι εμάς κι αυτούς. Μια πίκρα κι ένας αγώνας αυτή η ανταπόκριση από την πρώτη γραμμή αγαπητοί φίλοι, μια πίκρα...

2 σχόλια:

pagan είπε...

Βρέθηκα στην "παραμυθούπολη" Πράγα το πενθήμερο 14-19 τρέχοντος για άλλο event...

Λόγω το ότι προέκυψε απρόοπτα το ταξίδι, δεν είχα κοιτάξει καθόλου για συναυλιακά events, αν και η αλήθεια είναι ότι μόλις αντίκρυσα αυτό στιγμιαία ένιωσα τους σφυγμούς μου να χτυπούν κόκκινο...

Καλό ταξίδι!
Η Πράγα είναι αθεράπευτα ερωτεύσιμη...

Υ.Γ. Μπορεί βέβαια να μην πρόλαβα να δω live τη τελευταία μεγάλη μπάντα στην ιστορία της μουσικής εντούτοις ο μικρός Θεούλης Valentino Rossi στο Moto GP στο Brno μου χάρισε με τον τερματισμό του μια συγκλονιστική εμπειρία και ένα απωθημένο μείον (να παρακολουθήσω απο κοντά ένα γεγονός μηχανοκίνητου αθλητισμού παγκοσμίου επιπέδου, και όχι αυτό δεν είναι παρηγοριά στον άρρωστο!)

Υ.Γ.2 Ο Cohen πάντως θα μας τα ξαναπεί και απο τα μέρη μας απο αρκετά έγκυρη πηγή...

uptight είπε...

Κοίτα, τα απρόοπτα είναι και τα καλύτερα! Και έμεινες αρκετές μέρες... Απλά πάντα κινδυνεύεις στα απρόοπτα να δεις καμιά τέτοια αφίσα για την επόμενη μέρα π.χ....

Όσο για την Πράγα, μπορώ να σου πω ότι ήδη σκέφτομαι το μέγεθος της πίκρας που θα νιώσω τη Δευτέρα το απόγευμα ξαναβλέποντας από ψηλά την Αθήνα. Προσπαθώ να το απωθώ στο πίσω μέρος όμως. :-Ρ

Ευχαριστούμε! :-)

 
Clicky Web Analytics