Ο Simon Balthazar είναι Σουηδός. Μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου μάζεψε πεντ'έξι φιλαράκια και όλοι μαζί έφτιαξαν μια μπάντα. H ιστοριούλα θυμίζει πολύ την περίπτωση του "δικού μας" Ευριπίδη Σαμπάτη, ο οποίος ζει στη Βαρκελώνη κι έχει φτιάξει εκεί τους Evripidis & his Tragedies, με τη διαφορά ότι προς τιμήν του ο νεαρός Σουηδός δεν ονόμασε το συγκρότημά του Balthazar & the Magi ή κάτι τέτοιο έξυπνο. Αντ'αυτού, προτίμησε το χαρουμενούλι και ανάλαφρο Fanfarlo.Το θέμα με τους (πρώην επταμελείς, τώρα) εξαμελείς Fanfarlo, βέβαια, είναι ότι δεν θυμίζουν στο παραμικρό ούτε Αγγλία, ούτε Σουηδία, ούτε τίποτα άλλο ευρωπαϊκό. Θυμίζουν πολύ έντονα τους Arcade Fire, τόσο που το πρώτο που σκέφτεσαι μόλις ακούσεις το πανέμορφο, φωτεινό singalong "I'm A Pilot" που ανοίγει τον πρώτο τους δίσκο, Reservoir, με το εθιστικό του πιανάκι και τα έγχορδα και τον επίμονο βαλσοειδή ρυθμό του, είναι "μπας κι έχω χάσει επεισόδια, πότε έβγαλαν καινούριο δίσκο αυτοί;". Μόλις διαπιστώσεις ότι ο κύριος που τραγουδάει ΔΕΝ είναι ο Win Butler (που θα περάσουν κάποια δευτερόλεπτα μέχρι να σιγουρευτείς), η επόμενη σκέψη είναι ότι αποκλείεται να είναι από άλλο μέρος εκτός από τη Βόρεια Αμερική, και τι πίνουν εκεί επάνω τέλος πάντων. Στην πορεία, η ηχητική τους μαρμίτα αναδύει κι άλλα αρώματα, με τις παιχνιδιάρικες ενορχηστρώσεις και τις τρομπέτες να φέρνουν στο μυαλό Beirut κι ακόμα περισσότερο DeVotchka, και μερικές μακρινές νότες από Shins. Όπως και να'χει, ο βορειο-αμερικάνικος ήχος διαποτίζει το δίσκο πέρα ως πέρα. Μέχρι να googlάρεις το όνομα Fanfarlo και ν'ανακαλύψεις έκπληκτος την καταγωγή τους.
Το Reservoir είναι το πρώτο τους album, και περιέχει τρία από τα σινγκλάκια που είχαν κυκλοφορήσει από το 2006, που σχηματίστηκαν, μέχρι πέρυσι - το "Fire Escape", με το οργανάκι στην αρχή να φέρνει στο μυαλό το "The Crystal Lake" των Grandaddy, το ορμητικό "Drowning Men" και το "Harold T. Wilkins" που θα ήταν standout στον περσινό δίσκο των DeVotchka. Περιέχει επίσης το ξεσηκωτικό, επικό σχεδόν "Luna", και το μελαγχολικό "Comets". Τραγούδια που σε κάνουν να σκέφτεσαι λεωφόρους και παλιά αυτοκίνητα, και σύννεφα να τρέχουν στον ουρανό το σούρουπο καθώς οδηγείς, και άλλα όμορφα, καλοκαιρινά και αμερικάνικα πράγματα. Ούτε βροχή, ούτε υγρασία, ούτε τούβλινα σπιτάκια των προαστίων μπορείς να δεις μέσα στις εικόνες τους. Όχι πως είναι άσχημα αυτά, κάθε άλλο - το some beans είναι παραδοσιακά βρετανόφιλο. Αλλά οι Fanfarlo μοιάζουν να ήθελαν να είχαν γεννηθεί κάπου αλλού. Απέναντι.
Φαίνεται, άλλωστε, κι από το site τους - όλες οι τιμές για να παραγγείλεις το δίσκο είναι όχι σε λίρες αλλά σε δολάρια! Μάλιστα, μέχρι τον Απρίλιο τον έδιναν έναντι ενός δολαρίου, ενώ τώρα διατίθεται για λίγο περισσότερα, χωρίς να έχουν υπογράψει σε κάποια εταιρία και με όλες τις παραγγελίες να γίνονται στο site. Συμπεριλαμβανομένης αυτής για τη χειροποίητη limited edition που έχει μέσα επιτραπέζιο παιχνίδι. Πολύ μεράκι αυτά τα παιδιά από τον Καναδά... Τι; Α, συγγνώμη. Λάθος.
Fanfarlo - "I'm A Pilot" (Reservoir)
1 σχόλιο:
αγαπημένος δίσκος :)
Δημοσίευση σχολίου