It wrecks me how they justify their acts of war

Με παρόμοια λόγια θα μπορούσε να περιγράψει η Σουζανίτα ό,τι συνέβη χτες ή τέλος πάντων ό,τι συμβαίνει στη χώρα μας απο τότε που οι some beans έβγαζαν δόντια. Τι βαρβαρότητα! Τρεις άνθρωποι πήγαν να δουλέψουν και δεν θα γυρίσουν σπίτι τους. Τι βαρβαρότητα! Μερικοί θέλουν να επιστρέψουμε σε εποχές εθνικού διχασμού. Τι βαρβαρότητα! Κάποιες εταιρίες φέρονται στους εργαζόμενους τους με την ίδια φροντίδα που δείχνουν σε ποντίκια. Τι βαρβαρότητα! Και μερικοί είναι τόσο αναίσθητοι από τον 15ο και τον 16ο μισθό, που θα συνεχίσουν τον freddoccino τους ακόμα και αν οι πέτρες σφυρίζουν δίπλα τους. Τι βαρβαρότητα!

Κάπου εκεί ανάμεσα χαθηκε η κοινωνική συνοχή και ο διπλανός έγινε ένα εμπόδιο για μια καλύτερη θέση στο λεωφορείο, για τη θέση κοντά στον διευθυντή και για το καλύτερο τραπέζι στο τάδε μπαρ της Γλυφάδας που θα κάνει εντύπωση στη wannabe Τζούλια. 15χρονο παιδί στα Εξάρχεια, 15χρονο παιδί στα Πατήσια, 25χρονος πατέρας στον Βύρωνα, τρεις άνθρωποι στο κέντρο της Αθήνας, όλα αυτά μέσα σε ενάμιση χρόνο και είμαι σίγουρος οτι ξεχνάω ή δεν γνωρίζω αρκετά ακόμα.

Αν συνειδητοποιούμε στο περίπου τι σημαίνουν αυτές οι δολοφονίες υπάρχει μια μικρή ελπίδα. Αν τους θεωρήσουμε παράπλευρες απώλειες στον δρόμο για την ανατροπή ενός συστήματος που εμείς θρέφουμε σε τόσες δεκάδες εκφάνσεις της ζωής μας τότε η αναζήτηση μιας νέας ζωής στις όμορφες σκανδιναβικές χώρες είναι το μόνο για το οποίο μπορούμε να ελπίζουμε στα σοβαρά. Η ποιότητα ζωής αμφισβητείται εδώ και πολύ καιρό αλλά αν φτάνουμε στο σημείο να αμφισβητείται και η ίδια η ζωή τότε ας πούμε τι βαρβαρότητα! Και ας ψάξουμε καινούργιο παιχνίδι.

Tweet