Μεσημέρι, και ένα από τα γνωστά, ειδυλλιακά τμήματα τεχνικών υπηρεσιών των Δήμων - για την ακρίβεια, αυτό του Νέου Ηρακλείου - με έχει υποδεχθεί νυσταγμένα. Στους διαδρόμους ελάχιστοι, αφού οι μισοί και πλέον υπάλληλοι είναι ακόμα σε άδεια. Στο δωμάτιο της γραμματείας, μεγέθους όσο ένα τετράγωνο σαλόνι σπιτιού, δεκάδες φάκελοι και εκατοντάδες κόλλες χαρτί αναπαύονται στα σκονισμένα γραφεία. Μια γυναίκα γύρω στα 40 είναι η μοναδική διαθέσιμη για να με εξυπηρετήσει, καθώς τα υπόλοιπα 3 γραφεία είναι άδεια. Με πληροφορεί πως ο προϊστάμενος είναι εκεί, αλλά βρίσκεται κάπου έξω. Πράγματι, το γραφείο του δείχνει κάποια ίχνη ζωής: ένα μπουφάν βρίσκεται στην πλάτη της καρέκλας και, την ώρα που περιμένω, μέσα στην ησυχία και τη νυσταλεότητα που επικρατεί στο δωμάτιο, ακούω από τον υπολογιστή του κάτι σαν μουσική. Κάτι πολύ οικείο... μια όμορφη φωνή. Αρμονίες. Χμμ, κάπου το ξέρω αυτό. Δευτερόλεπτα αργότερα, το επικό ρεφραίν του "Your Protector" των Fleet Foxes γεμίζει το δωμάτιο με φως, έστω και στη χαμηλή ένταση που είχε αφήσει τα ηχεία ο κύριος προϊστάμενος. Ήταν άραγε μια από τις μετρημένες στα δάχτυλα καλές εκπομπές του ελληνικού ραδιοφώνου; Μήπως ο ψαρομάλλης, 55άρης προϊστάμενος των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Ηρακλείου έχει μεράκι με τη μουσική και το ψάχνει το θέμα; Το μυστήριο θα αιωρείται για καιρό, αλλά όπως και να'χει, η φωνή του Robin Pecknold μεταμόρφωσε για λίγο την αραχνιασμένη ελληνικοδημόσια αιθουσίτσα. Αν, τώρα, την επόμενη φορά ακούσω τίποτα Bon Iver να αναδύεται από τη σκοτεινή γωνιά του προϊσταμένου, θα μιλάμε με διαφορετικά δεδομένα αλλά, προς το παρόν, η σημερινή υπέροχα σουρρεάλ στιγμούλα μου φτάνει.Fleet Foxes - "Your Protector" (Fleet Foxes)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου