19.2.11

And while the ocean blooms/ It's what keeps me alive/ So why does this still hurt?

Πέντε (και κάτι) απολαυστικές διαδρομές μέχρι το χαμογελαστό κέντρο του νέου μικρού γαλαξία του μικροσύμπαντος των Radiohead και μπορώ επιτέλους να λύσω το εμπάργκο που μου είχα επιβάλει και να πατήσω εκεί που λέει «νέα ανάρτηση». Το χέρι μου πάντως με έτρωγε από την πρώτη στιγμή. Όχι πολλά πράγματα, δεν θέλω να επιδοθώ σε φιλόδοξα reviews. Όχι για κάτι τέτοιο, τουλάχιστον τώρα.

Απλά κάποιες επισημάνσεις. Δηλαδή βασικά μία.

Έχω πει πολλά για την παραγωγή του Nigel Godrich τελευταία. Από μόνη της με έκανε να σταματήσω ν'ακούω τις studio εκτελέσεις περίπου των μισών κομματιών του In Rainbows μόλις εμφανίστηκαν οι πρώτες εκπληκτικές live εκδοχές τους. To "House of Cards", το "Nude" και κατά δεύτερο λόγο το "Weird Fishes" παιγμένα ζωντανά μέσα σε studio έριχναν στ'αυτιά των αντίστοιχων εκτελέσεων του δίσκου. Χώρια που μου πήρε τρεις ακροάσεις μέχρι να αρχίζουν να ξεπροβάλουν τα κομμάτια πίσω από το πάπλωμα της παραγωγής. Τουλάχιστον εμένα έτσι μου φαινόταν.

Και να που ήρθε η στιγμή που ο Nigel παίρνει θριαμβευτικά το αίμα του πίσω! Η παραγωγή του TKoL είναι απλά καταπληκτική. Από την πρώτη ακρόαση ακούς κάθε απίθανη λεπτομέρεια, κάθε λεπτοϋφασμένη στρώση, κάθε προσεγμένη στην εντέλεια υφή. Και υπάρχει αφθονία από όλα τα παραπάνω. Τα κρουστά όχι απλά δε μοιάζουν πλαστικά αλλά παίζουν και κεντρικότατο ρόλο, και το μπάσο είναι ίσως ο πρωταγωνιστής του album. Επιτέλους, η τεράστια μορφή που ονομάζεται Colin Greenwood δικαιώνεται. Yay!

Προς το παρόν θα κρατηθώ και δε θα πω κάτι άλλο, αλλά αυτό δε γινόταν, έπρεπε να το γράψω. Mην ανησυχείτε όμως, το some beans θα καλύψει με την αρμόζουσα ενδελέχεια ένα γεγονός που άλλωστε περίμενε δυόμισι χρόνια - τον πρώτο δίσκο στη σύντομη ως τώρα ζωή του από τους ανθρώπους που ουσιαστικά ενέπνευσαν την ύπαρξή του. Στο μεταξύ, κι ενώ στους last.fm μας οι εν λόγω θ'αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη διαφορά απ'τους δεύτερους, απολαύστε έναν από τους πιο μεγάλους νέους έρωτές μας.

2 σχόλια:

Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε...

Η παραγωγή λοιπόν είναι εξαιρετική σε αυτό το άλμπουμ.Αλλα θα ηταν απλά μια καλλιγραφία αν δεν έφερναν οι radiohead νεες ιδεες.
Όσο για τις ζωντανές ηχογραφήσεις πιστεύω πάντα κάνουν τα άλμπουμ να ακούγονται χλωμά απέναντι τους.Οπότε περιμένω το ίδιο να γίνει κι εδω...

uptight είπε...

Εννοείται αυτό, αλλά ιδέες πάντα είχαν. Απλά τις 2 τελευταίες φορές η παραγωγή έμοιαζε ως επί το πλείστον να μην τους ταιριάζει καθόλου. Αυτή τη φορά, είναι ακριβώς όπως έπρεπε να είναι για να τις αναδείξει. Και κάνει ΜΕΓΑΛΗ διαφορά!

Για τα live δεν ισχύει πάντα αυτό. Δεν έχω ακούσει ΜΙΑ live εκτέλεση του "Pyramid Song" ας πούμε που να πλησιάζει σε μεγαλοπρέπεια τη studio, κι έχουν υπάρξει πολλές υπέροχες εκτελέσεις του. ΑΛλά το studio κομμάτι είχε εκπληκτική παραγωγή. Το ίδιο ισχύει και για το "Videotape".

 
Clicky Web Analytics