9.7.10

Αμπελοφασουλοσοφίες 09/7/10

Η ζωή ομορφαίνει με έναν ανεμιστήρα. Είναι κοινή αλήθεια αυτό. Ειδικά δε όταν υπάρχει air condition αισθάνεσαι σα να κλέβεις το κράτος. Σα να σκάνε τα σκάνδαλα, που βοήθησες και εσύ να δημιουργηθούν, και σαν απάντηση κάνεις μπάνιο στο εξοχικό σου γράφοντάς τους όλους εκεί που δεν μπορούμε να πούμε γιατί είμαστε pg rated blog.

Βεβαίως αυτή η λέξη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως. Τα αρχίδια ντε.

Μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε όταν κάποιος είναι τόσο αναίσθητος που μας γράφει εκεί, αλλά επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί υποτιμητικά προς κάποια πρόσωπα. Αλλά όλοι οι απίθανοι και πιθανοί ορισμοί υπάρχουν εδώ οπότε δεν θα σας κουράσουμε άλλο.

Έτσι σίγουρα πάντως, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν νούμερα που ανεβάζουν άρθρα-ωδές στον αυνανισμό όπως «Γιατί πρέπει να πουλήσουμε τα νησιά μας» (ας ρωτήσουμε τους κατοίκους της Κω για αρχή τι γνώμη έχουν που το νησί τους έχει γίνει αποικία χωρίς μάλιστα να παίρνουν ευρώ απο τον τουρισμό) απο ένα τσιράκι του Κωστόπουλου ή το σχετικό με μουσική «Κόβεται η Εκπομπή Του Γιάννη Πετρίδη - Ε, και;» από ένα άλλο τσιράκι του Κωστόπουλου που τυγχάνει κιόλας μαιντανός indie ευνούχος.

Ονόματα μην περιμένετε. Google έχετε. Αφήστε που αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός τους. Όσο πιο εξωφρενικά και προκλητικά γράφουν τόσο περισσότερα hits έχουν. Ή τόσο περισσότερο θόρυβο γύρω απο το όνομά τους. Γι'αυτό ακριβώς κρατιέμαι με νύχια και με δόντια για να μην αναφέρω μερικούς νέους «μουσικούς» που στην ποδιά τους σφάζονται free press για το ποιος τους ανακάλυψε πρώτος.

Στην πραγματικότητα αυτά τα καινούργια χαίδεμένα δεν κάνουν ούτε για να ρουφάνε με το καλαμάκι την αποχέτευση της πολυκατοικίας του Γιάννη Νάστα. Ή του Βασιλικού. Ή των παιδιών από τους Bokomolech.

Δηλαδή από πραγματικούς μουσικούς που προτίστως ενδιαφέρθηκαν να βγάλουν καλή μουσική και μετά κοίταξαν πώς να την προωθήσουν. Πως να συγκριθεί ο εμετικός συρφετός «δημοσιογράφων» και «μουσικών» της εποχής μας με άλμπουμ όπως το Hey Mister Omorfe και το Casanova (ορκίζομαι οτι ο Greg Dulli έκλεψε πολλά κόλπα από αυτούς τους δύο δίσκους για την Twilight Singers ζωή του) ή το Nostalgia ή το Jet Lag.

Αλλά η δημοσιογραφική αλητεία δεν είναι προνόμιο δικό μας. Κοιτάξτε για παράδειγμα πως προσπάθησε η «δημοσιογράφος» των N.Y. Times να παρουσιάσει την M.I.A. ως υποκρίτρια που μίλαγε για τα προβλήματα της Sri Lanka τρώγοντας τις πιο ακριβές πατάτες μιας πανάκριβης αλυσίδας ξενοδοχείων, διαστρεβλώνοντας τα λόγια της. Όταν η M.I.A αποφάσισε να αμυνθεί με τον τρόπο που ξέρει και άξιζε στην«δημοσιογράφο» (έδωσε το τηλέφωνό της στο twitter της προκειμένου να την περιλάβουν οι fan στη συνέχεια) η «δημοσιογράφος» ανταπάντησε οτι «δεν αποτελεί έκπληξη αυτό που έκανε η M.I.A.» και το χαρακτήρισε ως ανήθικο. Η νέα απάντηση όμως της M.I.A. ήταν πολυ πιο διαφωτιστική για το ποιόν και το ρόλο αυτών των πουλημένων άρθρων. Στην πραγματικότητα τις ακριβές πατάτες καθώς και το μέρος συνάντησης τις παρήγγειλε και το πρότεινε αντιστοίχως η δημοσιογράφος στην M.I.A. λέγοντας ότι πληρώνουν οι N.Y. Times. Όλο το χρονικό εδώ και εδώ. Εν τω μεταξύ προσέξτε πώς σταδιακά στα άρθρα η M.I.A. γίνεται αντικείμενο χλευασμού απο το Pitchfork το οποίο φυσικά και θα υποστηρίξει το συνάφι του.

Αρκετά με την αρνητικότητα όμως. Δεν θα συμφωνούσε ο κ. Νάστας με αυτό. Οπότε ας κλείσει αυτό το post ένας τολμηρός τύπος που κατάφερε να κάνει το δίκοπό μαχαίρι των ελληνικών στίχων ένα απο τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του και που δεν ξέρω αν έχουμε καταλάβει πόσο φοβερούς δίσκους έβγαλε εκείνη την τετραετία 1996-2000.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Dear mr. grieves..
Πόσο δίκιο έχεις..βουνό, ως είθισται να λέμε!
Προφανώς βαρέθηκες να διαβάζεις όλο αυτό το σκουπιδαριό..
Ευτυχώς που κάποιοι από εμάς (χωρίς να έχουμε σπουδάσει μουσική, ή να είμαστε κινητές μουσικές εγκυκλοπαίδειες) μπορούμε ακόμα να ξεχωρίζουμε το διαμάντι ανάμεσα στα κάρβουνα..

Αξίζει να θυμηθούμε αυτό!

Καλησπέρα :-)

(..πόσο γέλασα με τη φράση "αυτά τα καινούργια χαίδεμένα δεν κάνουν ούτε για να ρουφάνε με το καλαμάκι την αποχέτευση της πολυκατοικίας του Γιάννη Νάστα"! Χαχαχαχα!)

Unknown είπε...

Βρήκες κι εσύ κείμενο του Βαλλάτου για να του την πέσεις... Ένα από τα λίγα που με βρίσκει απολύτως σύμφωνο (άντε οκ, ο τίτλος του έχει μια δόση υπερβολής)... Ξαναδιάβασε το κείμενο γιατί κάτι πρέπει να έχεις χάσει... Δεν μπορώ να καταλάβω τι σε ενόχλησε, αντιμετωπίζει το ζήτημα ψύχραιμα, σύμφωνα με την κοινή λογική και χωρίς υστερίες και φωνές.
Τώρα όσον αφορά τα νησιά, το μοναδικό "επιχείρημα" που αντιπαραθέτεις είναι άστοχο εξ ορισμού μια και ο Γεωργακόπουλος σπεύδει από την αρχή να διευκρινίσει ότι δε μιλάει για κατοικημένα νησιά αλλά για τις ακατοίκητες βραχονησίδες... Θα μπορούσες τελοσπάντων βρε αδερφέ αφού γουστάρεις ξεκατίνιασμα και να την πεις τόσο πολύ στους συγκεκριμένους, να αναφέρεις αποσπάσματα των κειμένων που σε ενόχλησαν αν κι επιμένω ότι τα άρθρα πατούν σε λογικά μονοπάτια... Κράξιμο για το κράξιμο άλλη μια φορά μου μυρίζει... Ρίξε και μια διόρθωση στα id tags των mp3 σου btw, Bokomolech λέγονται...

uptight είπε...

Αγαπητέ Stipey όντως οι Bokomolech και η λάθος γραφή τους ξέφυγαν από το ραντάρ μου καθώς διόρθωνα το κείμενο... Ντροπή μου και αίσχος μου γιατί τους έχω δει 7 φορές live και έχω γνωρίσει κάποιους από αυτούς καθώς είναι και συνάδελφοι! Τα mp3 tags μας είναι μια χαρά, ευχαριστούμε. :-)

Αλλά γιατί τόση ευθιξία όταν μιλάμε για «ευυπόληπτα» μέλη της ελληνικής «δημοσιογραφικής» πιάτσας; Εγώ προσωπικά αδιαφορώ πλήρως για τη συντριπτική πλειοψηφία εξ'αυτών αλλά βλέπω με λύπη μου ότι τις σπάνιες φορές που αναφερόμαστε σε κάποιον μαζεύεται αμέσως κόσμος να τους υπερασπιστεί... Δε θα ήταν καλύτερα αν υπερασπιζόμασταν μουσικούς τόσο παθιασμένα και άμεσα; :-)

Καλησπέρα New Girl! Καλή παράθεση. :-)

mr.grieves είπε...

Είμαστε πολλοί new girl, δεν ανησυχώ΄-)
Αυτός που παρέθεσες είναι το πρότυπο της "δημοσιογραφίας" για την οποία μιλάω.

stipey χαίρεται. Δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει το πρώτο ποστ του blog. Εκεί λέω τα εξής: "Σκοπός ήταν, είναι και θα είναι να γράφουμε για πράγματα που μας αρέσουν, μας συναρπάζουν και μας κάνουν να πετάμε σε μια cloud cuckoo land που λέει και μια ψυχή. Το σημαντικό όμως είναι η ελευθερία που μας προσφέρεται, καθώς και η αίσθηση ότι υπάρχουν και άλλοι που λατρεύουν και ακολουθούν τα πράγματα για τα οποία θα μιλήσουμε."

Αυτό λοιπόν το ακολουθούμε πιστά. Έχοντας κάνει συνολικά 179 ποστ τα μόνα που περιέχουν "κράξιμο" όπως λες πρέπει να είναι 3-4 τα οποία ήταν και πράγματα που μας ενόχλησαν πολύ. Νομίζω έχουμε το δικαίωμα έτσι;

Τέτοιο παραδείγμα είναι και τα δύο κείμενα τα οποία αναφέρω. Δεν ανέφερα τα ονόματα των αρθρογράφων καθώς όπως εξηγώ δεν τους νοιάζει η λογική αλλά τα hits και ο θόρυβος γύρω απο το όνομά τους. Όπως και στην προηγούμενη διαφωνία μας λοιπόν θεωρείς σωστό να αναφέρεις τα ονόματά τους.
Πέρα απο αυτό το ότι έχω διαφορετική άποψη απο τη δική σου για το κείμενο του Φ.Β. δεν σημαίνει οτι δεν το έχω διαβάσει αρκετά προσεκτικά. Πρέπει να έχεις λίγη πίστη στις απόψεις των ανθρώπων.

Σε ότι αφορά το άλλο τσιράκι... ε... κείμενο μπορεί να μην το κατάλαβες αλλά δεν είπα οτι θα παραθέσω επιχειρήματα για το πόσο γελοίο είναι το κείμενο. Παρέπεμψα όποιον θέλει να το διαβάσει καθώς εγώ έχω σχηματίσει την άποψή μου.
Τώρα αυτό που λες για το οτι διευκρινίζει οτι μιλάει για βραχονησίδες δεν λέει κάτι, απλούστατα γιατί ακολουθείται απο την συγκεκριμένη πρόταση: "Πρώτον, γιατί κανείς δεν είπε να πουληθεί κατοικημένο νησί (227 είναι όλα όλα — έχουμε άλλα 5500 ακατοίκητα), καθώς κάτι τέτοιο πρακτικά δεν είναι εφικτό και βέβαια δεν είναι επιθυμητό από κανέναν.". "Δεν είναι εφικτό" λέει ο δημοσιογράφος. Αν ήταν όμως εφικτό το συζητούσαμε και αυτό.

Επειδή όμως δεν μ'αρέσει να μιλάω με "αν" το να πουληθούν οι βραχονησίδες δεν είναι κάτι που πλησιάζει στα πλάισια της λογικής μου. Εμένα μου ακούγεται σαν λευκή πετσέτα και παραδοχή ανικανότητας.
Τώρα μιας και είπες για ξεκατίνιασμα θα με κάνεις να θυμηθώ πότε μας τίμησες τελευταία φορά με σχόλιό σου. Ήταν όταν είχα γράψει για τους Animal Collective και την εξωφρενική δήλωση ενός Έλληνα μουσικού δημοσιογράφου. Πάλι χώθηκες λοιπόν για να τους υπερασπιστείς. Μήπως τελικά εσυ γουστάρεις το ξεκατίνιασμα;
Όπως και να'χει το να λέμε την άποψή μας εγώ δεν το θεωρώ ξεκατίνιασμα. Όταν κάποιος γράφει κάτι δημοσίως πρέπει να περιμένει και τις αντιδράσεις. Αντιστοίχως και το δικό μου κείμενο υπόκειται σε κρίση. Κράξιμο για το κράξιμο υπάρχει αλλού. Ξέρεις που βρίσκεται και είσαι ελεύθερος να πας να το βρεις και να το σχολιάσεις. Εδώ δεν επιτρέπονται παρόμοιες νοητικές ακροβασίες.
Βρίσκω αστείο πάντως που στο τέλος και των δύο τελευταίων σου σχολίων προσπαθείς να βρεις κάποιο λάθος στο λεξιλόγιό μου που εσύ νομίζεις οτι χρειάζεται διόρθωση. Αλήθεια τι προσπαθείς να αποδείξεις με αυτό; Νομίζεις οτι αν υπάρχει μια λάθος έκφραση ή ένα ορθογραφικό λάθος αυτομάτως η άποψη μου καθίσταται άκυρη; Οφείλω να σου δώσω έναν πόντο εδώ όμως. Την προηγούμενη φορά μπορεί να απέτυχες να διορθώσεις μια έκφρασή μου αλλά τώρα μετά απο σκληρή προσπάθεια βρήκες ένα C που έπρεπε να ήταν K. Κλαπ κλαπ.

Unknown είπε...

@mr grieves
Δεν έχω κανένα πρόβλημα αν θεωρείς τα δυο αυτά άρθρα γελοία ή παράλογα. Αυτό που εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω είναι για ποιο λόγο τα θεωρείς τέτοια μιας και δεν αναφέρεις τίποτα συγκεκριμένο... Αυτό είναι όλο. Τώρα για τις "διορθώσεις" όπως λες και καταλαβαίνω ότι ως ένα σημείο μπορεί να είναι σπαστικές, προτιμώ να τις δέχεσαι ως επισημάνσεις. Αν ήθελα να "ακυρώσω" την άποψή σου ή να σε προσβάλλω νομίζω ότι δεν θα καθόμουν να γράψω έστω αυτές τις αράδες... Έχεις δίκιο πάντως, τώρα που το ξαναδιαβάζω φαίνεται κάπως άκομψο. Κι επιμένω ότι οι Animal Collective ή οποιοσδήποτε άλλος καλλιτέχνης δεν μπορεί να είναι "μακροσκελής". Οπότε έχω 2/2 και θα συνεχίσω να σχολιάζω, αν μου επιτρέπετε βέβαια, τα έγκυρα από κάθε άποψη χρονικά σας. Cheers!

mr.grieves είπε...

Εννοείται οτι πάντοτε είναι ευπρόσδεκτα τα σχόλια.
"Όταν γίνονται πομπώδεις, μακροσκελείς και επαναλαμβανόμενοι σε κουράζουν" είναι η πρόταση. Μιλάω για τους καλλιτέχνες αλλά προφανώς εννοώ τα τραγούδια τους. Απ' ότι ξέρω ούτε επαναλαμβανόμενος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος (παρά μόνο τα λεγόμενά του) αλλά έχεις κολλήσει στο μακροσκελείς. Τώρα, αν έχει μακριά πόδια ο Avey Tare είναι ένα άλλο θέμα.
Καλό είναι και το 50% πάντως (βέβαια και το Bokomolech είναι typo αλλά θα στο μετρήσω γιατί είναι Σάββατο). Οπως έχει πει και ο Ron Artest "I shot 75 percent last year,I know it's going to go in. I just don't know when."

 
Clicky Web Analytics