Αμπελοφασουλοσοφίες 17/8/10

Ανακοινώθηκαν πρόσφατα οι υποψηφιότητες για τα βραβεία Mercury. Είχαμε κάνει τον απαραίτητο σχολιασμό στις υποψηφιότητες του '08 αλλά επειδή μια φορά γίνονται αυτά δεν αναφέραμε τι συνέβη πέρυσι.

Για σένα λοιπόν, τίμιε αναγνώστη, που περιμένεις το some beans για να ενημερωθείς και ανυπομονείς να μάθεις τον νικητή των βραβείων που ανακοινώθηκε πέρυσι τον Σεπτέμβρη, η προσμονή έλαβε τέλος. Η Speech Debelle (ποιά;) ήταν η θριαμβεύτρια των περυσινών βραβείων κερδίζοντας στο photo finish(λέμε τώρα) αρκετούς μέτριους δίσκους αλλά και το τρομερό Two Suns της Bat For Lashes.

Η Speech Debelle εφαγώθη απο τη μαρμάγκα βέβαια. Καθώς όχι μόνο είχε απογοητευτικές πωλήσεις ακόμα και μετά τη βράβευση, αλλά τσακώθηκε με την εταιρεία της με αποτέλεσμα να μείνει «ορφανή», ενώ έφτασε να γιουχάρεται ακόμα και απο τους φαν των Take That σε μια διοργάνωσή τους για το promotion του ολόδικού τους βιντεοπαιχνιδιού καραόκε.

Για τόσο χαμηλά μιλάμε δηλαδή.

Γενικά πάντως τα Mercury κάνουν παράξενες επιλογές που εξηγούνται όμως απλά. Όταν ψηφίζεται κάποιο βρετανικό άλμπουμ για το καλύτερο της χρονιάς ο βασικός στόχος είναι να αυξηθούν οι πωλήσεις του και να βοηθηθεί ο καλλιτέχνης. Για παράδειγμα το 2002 ο David Bowie, οι Streets και ο Roots Manuva τα πήγαιναν αρκετά καλά στις πωλήσεις τους ώστε να μη χρειάζονται το δεκανίκι των Mercury's. Δεκανίκι που το χρειάζονταν η Ms. Dynamite (ασχέτως αν χάθηκε και αυτή στην πορεία).

Βέβαια πρέπει να διατηρείται και μια λογική αφού το να κερδίσει ο Roni Size το 1997 το OK Computer, το Fat of the Land, το Dig Your Own Hole, το Vanishing Point, διάβολε ακόμα και το Spice των Spice Girls δεν εξηγείται απο κάνενα παράλληλο σύμπαν και καμμία κούφια γη.

Φέτος λοιπόν υπάρχουν αρκετοί καλοί δίσκοι (περισσότεροι απο πέρυσι) υποψήφιοι. Ξεχωρίζουν οι XX, η Laura Marling, οι Foals, οι I Am Kloot, η Corine Bailey Ray και ένα σκαλί πάνω απο όλους αυτούς οι Wild Beasts με το Two Dancers. Δε χρειάζεται να σας πούμε ποιόν υποστηρίζουμε.

Όπως έχετε καταλάβει όμως θα κερδίσει ένας απο τους υπόλοιπους. Και καλά να κερδίσει ένας απο αυτούς που αναφέραμε. Δεν είναι καθολου απίθανο να κερδίσουν οι Biffy Clyro, ο Dizze Rascal ακόμα και το φεστιβάλ χασμουρητών Mumford & Sons.

Αν ποντάραμε πάντως θα βάζαμε τα λεφτά μας στην Laura Marling (νεαρή γλυκιά αγγλιδούλα και την εκτιμούν στο νησί) .

Στις 4 Οκτωβρίου κυκλοφορεί το νέο άλμπουμ των Clinic με τίτλο Bubblegum. Κάποιος τρισαθλιος στο ίντερνετ έπαιξε με τα συναισθήματά μου και, αντί να ακούσω τον περι ου ο λόγος ανεμενόμενο δίσκο, είχε τοποθετήσει μέσα στον φάκελο τραγούδια των Pure Morning (του προ Clinic συγκορτήματος του μικρού θεούλη Ade Blackburn) απο μια συλλογή που κυκλοφόρησαν το 1996 με τίτλο 2 Inch Helium Buddha.

Τελικά βγήκε σε καλό αυτή η παρεξήγηση μιας και υπάρχουν πολλά καλά αυθεντικά '90s rock κομμάτια, αν και πιο «βαριά» σε σχέση με τους Clinic, ενώ ήταν μια καλή ευκαιρία να ακούσουμε τον Ade Blackburn να τραγουδά σαν κανονικός άνθρωπος. Επειδή όμως τον προτιμούμε σαλεμένο και περίεργο ανυπομονούμε για το Bubblegum.

Μέχρι τότε μπορείτε να ακούσετε δύο κομμάτια απο το Two Inch Helium Buddha με μια απλή κίνηση:
- "All The Guest Smile So Sweetly"
- "Harrison"

Μιας και αναφέραμε νωρίτερα τις Spice Girls θυμηθήκα διάφορες ένοχες απολαύσεις (ηλίθιος όρος παρεμπιπτόντως) . Το "Wannabe" ας πούμε ήταν μία απο αυτές. Η πιο πρόσφατη τέτοια είναι αυτό το πολύ γλυκούλι κομματάκι των Paramore. Ε, ναι λοιπόν ακόμα και το some beans έχει καρδιά που μπορεί να ραγίσει.

Tweet