Αγαπητοί αναγνώστες, βιαστήκαμε. Παραδεχόμαστε ταπεινά το λάθος μας εδώ, τώρα, αυτή τη στιγμή, και παρακαλούμε γονυπετείς να μας συγχωρέσετε μέσα στην ατέλειωτη μεγαλοψυχία σας. Βιαστήκαμε πολύ. Αλλά, θα πείτε, προς τι οι τσιριμόνιες και τα παρακαλετά;Δυο από τις πλέον πρόσφατες εκδόσεις του Radio Beans, της ξακουστής εκπομπής που μεταδίδεται από τον 14ο όροφο του ραδιοτηλεμεγάρου του SB, είχαν θέμα τις studio διασκευές και τη Σουηδία. Από την πλευρά μας τότε πιστέψαμε ότι το ψάξαμε αρκετά πριν καταλήξουμε σε αυτά που τελικά παίξαμε... Ήρθε όμως ένας δίσκος, τον οποίο ακούσαμε μόλις πριν λίγες μέρες, να μας κάνει να το ξανασκεφτούμε. Και να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι βιαστήκαμε να κάνουμε τις εν λόγω εκπομπές, γιατί αν είχαμε ακούσει αυτόν το δίσκο πριν τις κάνουμε, θα έπρεπε να βάλουμε κάτι απ'αυτόν και στις δυο.
Κι αυτό διότι ΚΑΙ από Σουηδία μεριά μας έρχεται, ΚΑΙ διασκευή περιέχει - για την ακρίβεια, μια απ'αυτές τις ψιλοαπίθανες διασκευές όπου γλυκύτατες σουηδέζικες φωνές ερμηνεύουν κάτι που στην κανονική του ζωή υπήρξε φασαριόζικο, βλέπε περίπτωση Cardigans στο "Mr Crowley" του Ozzy. Το τραγούδι που διασκευάζεται στην προκειμένη είναι το πασίγνωστο και αγαπημένο "Pet Sematary" των Ramones. Το συγκρότημα για το οποίο μιλάμε τόση ώρα είναι οι The Tiny, και το Gravity & Grace, περί ου ο λόγος, είναι ο τρίτος τους δίσκος. Και είναι πολύ, πολύ καλός. Όμορφος. Γοητευτικός, γλυκός και ονειροπόλος. Και σουηδέζικος.
Οι The Tiny είναι βασικά ένα ζευγάρι. Η Ellekari Larsson και ο Leo Svensson γνωρίστηκαν σ'ένα club στη Στοκχόλμη, ερωτεύτηκαν και κάπως έτσι προέκυψε η μπάντα-ζεύγος. Στις ηχογραφήσεις συνδράμει ο φίλος τους Johan Berthling παίζοντας κοντραμπάσο και διάφορα άλλα συμπληρωματικά όπως ας πούμε πλήκτρα, και στις περιοδείες τους μπορεί να πάρουν κάποιες φορές μαζί άλλους δυο φίλους τους session μουσικούς, αλλά η καρδιά και ο εγκέφαλος των Μικροσκοπικών είναι στην ουσία η γλυκιά Ellekari και ο ψηλός, ξερακιανός Leo.
Οι δυο τους διαμορφώνουν τον ήχο τους χωρίς πολλά πολλά και έξτρα ηχητικές "στρώσεις". Η Ellekari παίζει πιάνο και τραγουδάει με τη φωνή μιας έφηβης καθώς μετράει τ'άστρα, με μια αθωότητα που είναι αδύνατο να'σαι κυνικός απέναντί της, αλλά μέσα από τον ψυχισμό μιας γυναίκας που τα μάτια της έχουν δει πολλά, και με την Kate Bush φωτεινή οδηγό και ιέρεια σε κάθε της σχεδόν φράση. Ο Leo παίζει τσέλο και λοιπά έγχορδα, τα οποία πλέκονται μέσα στις μελωδίες του πιάνου που βγαίνουν από τα χέρια της αγαπημένης του και αναπτύσσονται απο'κει, χωρίς όμως να βγαίνουν πολύ παραέξω - ο ήχος παραμένει λιτός και τα στολίδια που κρέμονται πάνω στη ραχοκοκκαλιά του κάθε τραγουδιού είναι λιγοστά.
Επιπλέον, η παραγωγή έχει γίνει από έναν άρχοντα του είδους, τον Paul Webb ή αλλοιώς Rustin Man, πρώην μπασίστα των Talk Talk και συνεργάτη της Beth Gibbons σ'εκείνον τον υπέροχο δίσκο (Out of Season) του 2002, που απ'ό,τι λένε οι ίδιοι στο site τους ήταν ένα από τα πράγματα που άκουγαν πολύ κατά την ηχογράφηση. Το σπουδαίο Spirit of Eden της παλιάς μπάντας του παραγωγού τους και το To Bring You My Love της PJ Harvey συμπλήρωναν τη παζλ των ήχων που επηρέασαν τη δημιουργία του Gravity & Grace, και ο μελαγχολικός τόνος και οι αφαιρετικές δομές των δίσκων αυτών έχουν ασφαλώς περάσει σε σημαντικό βαθμό στο δημιούργημα των δυο + ενός Σουηδών.
Σίγουρα το δίδυμο λιτότητα-μελαγχολία προετοιμάζει κάποιον για ένα δύσκολο, απαιτητικό και στις περισσότερες περιπτώσεις μονότονο άκουσμα - δεδομένα είναι δύσκολο να το δαμάσει κανείς, και το ότι οι προαναφερθέντες καλλιτέχνες τα κατάφεραν ξανά και ξανά υπογραμμίζει το γιατί είναι τόσο σημαντικοί και αγαπημένοι. Όμως οι θαρραλέοι Σκανδιναβοί το επιχειρούν, και τα καταφέρνουν σε εντυπωσιακό βαθμό. Ίσως φταίνε οι κατευθείαν μέσα από την καρδιά ερμηνείες της Ellekari, ίσως οι πολύ καλές ως επί το πλείστον συνθέσεις, ίσως η εξαιρετική αίσθηση που έχουν για το που πρέπει να προστεθεί μια έξτρα μελωδία για να δώσει άλλη διάσταση σ'ένα κομμάτι (όπως στο πανέμορφο "Never Coming Back") - το θέμα είναι ότι το Gravity & Grace ακούγεται θαυμάσιο. Χειμωνιάτικο, ζεστό, οικείο, φτιαγμένο με μεράκι και αγάπη, χωρίς να κρατάει τίποτα κρυφό, έτοιμο να γίνει αχώριστος σύντροφος των ηχείων σου τώρα που έπιασαν οι πρώτες ψύχρες.
Η διασκευή που λέγαμε είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα, κρυμμένη λίγο μετά το δέκατο κομμάτι, με τα βιολιά να τυλίγουν δραματικά το ρεφραίν και το πιάνο της Ellekari να πατάει στις μύτες μην τυχόν και ξυπνήσει τα φαντάσματα. Ίσως αυτά να ξέρουν και το αιώνιο μυστικό της σύνθεσης της μαρμίτας στην οποία πέφτουν όλοι οι Σουηδοί όταν είναι μικροί και μεγαλώνουν και φτιάχνουν τέτοια όμορφα πράγματα. Επιφυλασσόμαστε για δεύτερο μέρος στην εκπομπή με τις σουηδέζικες μουσικές, με το ρυθμό που πάνε αυτοί εκεί πάνω...
The Tiny - "Burn" από το Gravity & Grace
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου