Είχα ν'ακούσω το δίσκο χρόνια. Τον θυμήθηκα από μια από τις πολλές λίστες που επιχειρούν να δώσουν μια εικόνα για το τι είδους μουσική δεκαετία διανύουμε για λίγους μήνες ακόμα («πολυσυλλεκτική» θα μπορούσε να είναι ένα πρώτο, πρόχειρο συμπέρασμα), τον πέρασα στο πιστό μου Zen και τον πήρα μαζί μου. Και κατάφερε μ'ευκολία να με κάνει να τον προτιμήσω από πολλά καινούρια - ήταν απ'την αρχή μεγάλη αδυναμία, άλλωστε. Κρατούσε ακριβώς όσο και η διαδρομή από την Καλλίπολη ως τη Βικτώρια. Το τελευταίο κομμάτι μπήκε με τα γνωστά, σχεδόν μηχανικά του βήματα τη στιγμή που είχα σηκωθεί για να βγω απ'το βαγόνι. Το πρώτο κύμα της αγαπημένης, επικής μελωδίας με χτύπησε έτσι όπως στεκόμουν, και με μιας το τιγκαρισμένο βαγόνι σα να άδειασε. Τα φώτα του τούνελ που φαίνονταν να τρέχουν έξω απ'το παράθυρο άρχισαν να μοιάζουν με διάδρομο απογείωσης. Ο κόσμος γύρω με κοίταζε - τους έβλεπα αλλά ήμουν σίγουρη ότι αν ανοιγόκλεινα τα μάτια θα εξαφανίζονταν. Μια κυρία με σκούντηξε στην πλάτη. Γϋρισα και την είδα ν'ανοιγοκλείνει το στόμα. Υποθέτοντας (σωστά) ότι με ρώταγε αν θα κατέβω, έγνεψα με το κεφάλι «ναι». Όντως θα κατέβαινα απ'το βαγόνι του ηλεκτρικού, αλλά όχι απ'το διαστημόπλοιο των Grandaddy. Όχι για χάρη της κι όχι για χάρη οποιουδήποτε."So you'll aim toward the sky" προδίκαζε ο Jason Lytle, με την απαλή, παιδική σχεδόν φωνή του. Ακολουθώντας τη συμβουλή του, ανέβηκα βιαστικά τις σκάλες της εξόδου - οι οποίες σκάλες πριν μερικά χρόνια έγιναν η αφορμή για να τσακωθώ με τον έως τότε κολλητό μου. Το πεζοδρόμιο της Χέυδεν έμοιαζε απόκοσμο. Περπάτησα μέχρι το φανάρι ακούγοντας το κυκλικό μοτίβο του πιάνου και τα έγχορδα σε φουλ ένταση. Κόσμος πηγαινοερχόταν βιαστικός. Πέρασα μαζί τους απέναντι στην πλατεία την ώρα που μια μυρωδιά τηγανίλας μου γέμισε απότομα τα ρουθούνια. Κόσμος που ψαχνόταν κι έψαχνε, αλλά εγώ άκουγα μόνο το τραγούδι που στροβιλιζόταν ολοένα προς τα πάνω. Κοίταξα τον ουρανό πάνω από τα σκοτεινά δέντρα, της πλατείας, ενώ ένα γλυκό αεράκι έδιωχνε την τηγανίλα μακριά κι έμοιαζε ικανό να διώξει και όλα τα υπόλοιπα, ώστε να προετοιμαστούμε για την απογείωση.
Grandaddy - "So You'll Aim Toward the Sky" από το The Sophtware Slump
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου