Αμπελοφασουλοσοφίες 19/7/11

Όλοι όσοι ελπίζαμε πως θα ερχόταν η μέρα που θα βλέπαμε ξανά τον Josh Homme, τον Nick Oliveri, τον Dave Grohl, τον Troy Van Leeuwen και τον Mark Lanegan στην ίδια σκηνή δεχθήκαμε ένα σοβαρό και αποφασιστικό χτύπημα.

Όταν ο Homme έδιωξε τον Oliveri από τους Queens of the Stone Age η έκπληξη ήταν μεγάλη αφού ο Josh ανεχόταν παιδιόθεν τον καραφλό και εκδηλωτικό μπασίστα με το μουσάκι.

Άργοτερα έγινε γνωστό πως οι λόγοι είχαν να κάνουν με το γεγονός ότι ο Oliveri κακοποιούσε την ερωμένη του.

Και από πότε έγινε τόσο ευαίσθητος ο Homme λέγαμε. Μήπως το κάνει γιατί θέλει τη δόξα για τον εαυτό του και τη Brody;

Κάμποσα χρόνια μετά (προχθές για την ακρίβεια) ήρθε η δικαίωση για τον Homme μιας και ο Oliveri μετά από έναν καυγά με τη συγκεκριμένη φίλη του (όταν αυτή πήγε να μαζέψει τα πράγματά της) κλειδαμπαρώθηκε μαζί της στο σπίτι του στο Los Angeles.

Μετά από κάποιες ώρες διαπραγματεύσεων η πολιορκία έληξε ενώ στο σπίτι του -συχνά ημίγυμνου- μπασίστα βρέθηκε ένα γεμάτο όπλο.

Όσο εκπαιδευμένος και να'σαι δεν μπορείς να πεις ότι μια διαπραγμάτευση με αυτό τον τύπο, που θα μπορούσε να ντουμπλάρει τον Edwart Norton στο American History X, είναι το όνειρό σου.

Τελικά τα εκάστοτε "Ode To Clarissa" ("I knock on your door, I tiptoe on the floor, I hope your daddy ain’t home right now, He warned me once before"), "So High, So Low"(I wish you'd die, I'll make you cry, I'll pay you backI'm just that kind of guy, I'm coming up") περιείχαν και αυτοβιογραφικά στοιχεία.

Είναι εντυπωσιακό πάντως πόσο διαφορετικές πορείες ακολουθούν οι δύο παλιόφιλοι.

Εντάξει το μεγαλύτερο ταλέντο το είχε και το έχει ο Homme αλλά φαίνεται ότι είχε και το περισσότερο μυαλό. Όσο ο ένας τραβολογιέται με τους επανενωμένους Kyuss και έχει προβλήματα με το νόμο ο άλλος φτιάχνει το rock group-ονείρωξη (Them Crooked Vultures) και κάνει βόλτες με την κόρη του.

Όπως και να'χει όσο προβληματικός και να είναι ο Oliveri εκείνο το line-up των QOTSA την εποχή του Songs for the Deaf παραμένει ανεξίτηλο στην rock ιστορία.

Μια ακόμα μπάντα, που επίσης δεν είχαμε ποτέ την ευκαιρία να δούμε, χάσαμε πρόσφατα.

Οι Rilo Kiley, γνωστοί ως μπάντα της indie ξεμυαλίστρας της προηγούμενης δεκαετίας Jenny Lewis, διαλύθηκαν και επισήμως.

Το διάλειμμα των τελευταίων χρόνων θα γίνει πλέον μόνιμο αφού η μπάντα χώρισε με πικρία και αλληλομαχαιρώματα (όπως πρέπει να τελειώνουν όλες οι δυνατές σχέσεις δηλαδή) μεταξύ κυρίως του κιθαρίστα Blake Sennett και του αστεριού Jenny Lewis.

Από ποιοτικής απόψεως (αν κρίνουμε δηλαδή από το τελευταίο άλμπουμ που έβγαλαν το 2007) ορθά έπραξαν.

Είχαν όμως και αρκετές όμορφες στιγμές από το 2001 εώς το 2004. Μία από αυτές είναι η χαλαρωτική μελωδία του "Science Vs. Romance" του πρώτου, από τα τρία πολύ καλά συνεχόμενα, άλμπουμ τους με τίτλο Take Offs and Landings.

Ενός λεπτού σιγή.

Πίσω στο 2011 και σε έναν δίσκο που μας έκανε πολύ καλή εντύπωση αλλά δεν ξέρουμε αν πρέπει να τον θεωρήσουμε «κανονικό» ή απλά live ηχογράφηση.

Τα κομμάτια του Chopped & Screwed στην συνεργασία της Micachu και των Shapes με τη συμφωνιέττα του Λονδίνου είναι ολοκαίνουργια, δεν παύουν όμως να έχουν ηχογραφηθεί ζωντανά και μάλιστα πέρυσι.

Το άλμπουμ επηρεασμένο απο την τεχνική του πετσοκόματος που αναπτύχθηκε στη σκηνή της hip-hop δοκιμάζει πιο πειραματικά και πειραγμένα πράγματα. Με τη βοήθεια της συμφωνιέττας, που δίνει έναν σκοτεινό και κλειστοφοβικό χαρακτήρα στις μυστηριώδεις επαναληπτικές νότες, φλερτάρει με τις συνθέσεις ιδιότροπων πρωτοπόρων της σύγχρονης κλασσικής μουσικής.

Η pop του πρώτου τους δίσκου εκπροσωπείται μόνο απο το "Everything" και το "Low Dogg" ενώ στον υπόλοιπο δίσκο βουτάνε σε άλλα νερά, πιο χαοτικά, απαισιόδοξα, δυσπρόσιτα και επικίνδυνα. Σαν ένα φωτάκι που αναβοσβήνει ετοιμοθάνατο μέσα στο πυκνό σκοτάδι.

Αν τα κομμάτια επανηχογραφηθούν σε μια πιο φιλική προς το χρήστη συσκευασία δεν το γνωρίζουμε, πάντως το Chopped & Screwed μας τράβηξε την προσοχή πολύ περισσότερο απο το ντεμπούτο τους Jewellery.

Η αφηρημένη και δυσοίωνη λιτότητά του απαιτεί και αξίζει αρκετές ακροάσεις.

Tweet